Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση των απόψεων που έχουν οι κάτοικοι του νομού Βοιωτίας σχετικά με την αρβανίτικη γλώσσα, τη γλωσσική ποικιλία που ομιλείται στην περιοχή. Στο ερευνητικό μέρος της  εργασίας επιχειρήθηκε η διερεύνηση των απόψεων των κατοίκων του νομού Βοιωτίας σχετικά με την αρβανίτικη γλώσσα, απόψεις που σχετίζονται με τη χρήση της, την αξία της συγκρινόμενη με τα ελληνικά, τη σχέση της με την αλβανική γλώσσα αλλά και την ανάγκη διατήρησής της. Στην έρευνα, που διήρκησε ένα μήνα, πήραν μέρος 20 πληροφορητές με καταγωγή από περιοχές του νομού Βοιωτίας. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση ερωτηματολογίου και ακολούθησε η ανάλυση τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα παρατηρούμε ότι η χρήση της γλώσσας είναι περιορισμένη, όσοι γνωρίζουν να τη μιλούν και θα μπορούσαν να τη μεταδώσουν έχουν αρνητική στάση απέναντί της, θεωρώντας την κατώτερη, ενώ αυτοί που δεν τη γνωρίζουν, αν και έχουν ευνοϊκή στάση δεν προτίθενται να τη μάθουν ή να κάνουν προσπάθειες για τη διατήρησή της. Παράλληλα αναδεικνύεται η αδιαπραγμάτευτη ελληνική ταυτότητα των πληροφορητών, ενώ φαίνεται ότι επιχειρείται μια αποσύνδεση της αρβανίτικης ταυτότητας από τη γνώση της αρβανίτικης γλώσσας. Συμπερασματικά, το μέλλον της αρβανίτικης γλώσσας στην περιοχή δεν φαίνεται ευνοϊκό και οδηγούμαστε σταθερά στην γλωσσική συρρίκνωση.

The subject of this thesis is the investigation of the opinions of the inhabitants of the prefecture of Boeotia towards the Arvanitic language. With the use of questionnaires, I investigated the opinions of the inhabitants of the prefecture of Boeotia regarding the Arvanitic language, their opinions related to its use, its value compared to the Greek language, its connection with the Albanian language, and their view on the need to its preservation. 20 informants from areas of the prefecture of Boeotia took part in the investigation, which lasted for one month. According to the results, we observe that the use of the Arvanitic language is limited, the speakers who could transmit it to the younger have a negative attitude towards it, while the non-speakers, although they have a positive attitude, do not intend to learn it and do not make efforts to maintain it. At the same time, the Greek identity of the informants is highlighted, while it seems that an attempt is being made to separate the Arvanitic identity from the knowledge of the Arvanitic language. In conclusion, this variety is on the verge of extinction.