Η Κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία έχει γίνει μια αναδυόμενη έννοια στο πλαίσιο της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης και της μείωσης της φτώχειας, τοποθετώντας τον άνθρωπο στο επίκεντρο της οικονομικής δραστηριότητας. Τα κοινωνικά παντοπωλεία, που λειτουργούν σε αυτό το πλαίσιο της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, στοχεύουν στην αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας, προσφέροντας υποστήριξη σε όσους  υπόκεινται σε ανισότητες κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας αφορά κυρίως την  ανάδειξη των παραγόντων που συμβάλουν αρνητικά ή  θετικά στην επίτευξη των στόχων που θέτουν τα κοινωνικά παντοπωλεία.

Η μεθοδολογία βασίζεται σε εις βάθος συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν με εκπροσώπους δέκα κοινωνικών παντοπωλείων που βρίσκονται σε διαφορετικούς δήμους του νομού Αττικής. Η έρευνα πεδίου εστιάζει στη μελέτη ΚΠ σε διάφορους δήμους της Αττικής και η μέθοδος έρευνας στηρίζεται σε εις βάθος συνεντεύξεις με εκπροσώπους/εργαζόμενους δέκα κοινωνικών παντοπωλείων. Με την εφαρμογή της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου, επιχειρείται η διερεύνηση, η κατανόηση και η ερμηνεία των προκλήσεων, της συμβολής και των δυνατοτήτων αυτών των δομών στην καταπολέμηση της φτώχειας και στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει μια δημιουργική συζήτηση για ζητήματα και προκλήσεις που αφορούν τις διαδικασίες επιλογής και κάλυψης των αναγκών των δικαιούχων, την πρόσβαση σε πόρους και υπηρεσίες που προσφέρονται από τα κοινωνικά παντοπωλεία, την κοινοτική συμμετοχή, τις χορηγίες, καθώς και περιπτώσεις διακρίσεων ή/ και αποκλεισμών από τις υπηρεσίες τους. Από την ανάλυση των συνεντεύξεων αναδεικνύεται  ο θετικός κοινωνικός αντίκτυπος των παντοπωλείων, η αναγκαιότητα για την επαρκή και σταθερή χρηματοδότησή τους, η σημασία της συνεργασίας με τους τοπικούς κυβερνητικούς φορείς και το παράδοξο της ανισότητας. Το τελευταίο αφορά τον θεμελιώδη σκοπό των κοινωνικών παντοπωλείων, που καλούνται να  αντιμετωπίσουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ανισότητα, με δεδομένο ότι οι σχετικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι ο προσδιορισμός των δικαιούχων ενέχει κινδύνους στιγματισμού και περιθωριοποίησης από την ίδια την κοινωνία.

Social and Solidarity Economy has become an emerging concept in the context of socio-economic development and poverty reduction, placing people at the center of economic activity. Social grocery stores, operating in this context of the Social and Solidarity Economy, aim to tackle social exclusion and poverty by offering support to those who are victims of social and economic inequalities. The purpose of this study is to highlight the factors that contribute, either negatively or positively, to the achievement of the goals set by social grocery stores.

The methodology is based on in-depth interviews conducted with representatives of ten social grocery stores located in different municipalities of the prefecture of Attica. Qualitative content analysis is used, aiming to explore, understand and interpret the challenges, contribution and potential of these structures in fighting poverty and reducing social inequalities.

The results of the survey reveal the selection and coverage of beneficiaries, the resources and services offered by social grocery stores, community involvement and sponsorships, the challenges they face, as well as issues of discrimination and/or exclusion from their services. The analysis of the interviews highlights the significant social impact of grocery stores, the necessity for their adequate financing, the importance of cooperation with local government agencies and the paradox of inequality, in the sense that while their fundamental purpose is to address social exclusion and inequality, the identification of beneficiaries carries risks of stigmatization and marginalization by society itself.