Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τον ρόλο της τροφής σε περιβάλλοντα αιχμαλωσίας μέσα σε έργα που ανήκουν στη λογοτεχνία τρόμου. Η αναφορά στην τροφή συμπεριλαμβάνει τον τρόπο κατανάλωσης φαγητού, το μέσο που χρησιμοποιήθηκε (π.χ. το στόμα, τα δόντια ή η γλώσσα), το αίσθημα της πείνας, την ηδονική κατανάλωση τροφής και τον κοινωνικό και ηθικό χαρακτήρα της.  Όλες αυτές οι προεκτάσεις της τροφής αναλύονται σε τέσσερα διαφορετικά έργα που περιλαμβάνουν μία κατάσταση αιχμαλωσίας. Επιλέχθηκε αυτό το λογοτεχνικό περιβάλλον, καθώς υπό τέτοιες συνθήκες ο ήρωας αντιδρά ενστικτωδώς. Η αίσθηση της πείνας έρχεται στο προσκήνιο ή υπάρχει συχνά το μοτίβο του ήρωα που πιθανόν έχει φυλακιστεί για να καταλήξει ως τροφή για ένα επικίνδυνο πλάσμα. Η αιχμαλωσία θα λειτουργήσει υποστηρικτικά καθώς είναι ένα κοινό σημείο των έργων που αναλύονται και υποβοηθά τον ρόλο του φαγητού και του τρόμου. Επικεντρωνόμαστε  στην παρουσία της τροφής και στη σχέση της με τον τρόμο που θέλει να προκαλέσει ο συγγραφέας στο κοινό του. Σκοπός της εργασίας είναι να αποδείξει, βάσει των έργων που θα αναλυθούν, πώς η χρήση της τροφής αποτελεί λογοτεχνικό εργαλείο. Θα εστιάσουμε στις εικόνες φαγητού που χρησιμοποιεί ο κάθε συγγραφέας και με ποιόν τρόπο επιτυγχάνεται η αίσθηση του τρόμου. Παράλληλα, θα διαχωριστεί  η χρήση του φαγητού σε κατηγορίες που υποστηρίζουν την απόδοση του τρόμου μέσα στη λογοτεχνία. Τα έργα που χρησιμοποιήθηκαν για αυτή την ανάλυση προέρχονται από διαφορετικές συγγραφικές περιόδους και έχουν ποικίλα στοιχεία τρόμου και φανταστικού. Ειδικότερα, χρησιμοποιήθηκαν, Το πηγάδι και το εκκρεμές του Edgar Allan Poe ( 1809-1849), ο Δράκουλας του Bram  Stoker (1847-1912), και δύο σύγχρονα μυθιστορήματα, το Μίζερι του Stephen King (1947- ) και Η σιωπή των αμνών του Thomas Harris (1940- ).  

This paper examines the issue of the existence of food (as a literary element) in captivity environments within fiction works that belong to horror literary genre. The literary element of food includes the way that something is consumed, the medium used, the feeling of hunger, the hedonistic food consumption and above all food that is consumed whether   it is socially/morally acceptable to be eaten or not. All these extensions of the food element are analyzed in four different fiction works involving a captive situation. We choose an imprisoned situation because a character (or a human) acts differently under these circumstances. If there are not ideal living conditions, then the food begins to conquer the body whether we are the prey or the predator. The literary captivity will be a supportive clue, as it is a common point of the following analyzed works, and it maintains the existence of food and horror. We focus on the connection between food and the horror feeling that the writer wants to create. The purpose of this paper is to prove that the use of food is a literary tool for horror writers. In addition, the use of food will be separated into categories. In this way we will realize how many option the writers have for creating horror via food. The included literary works come from different writing periods. They all have horror and fantasy literary elements accompany this genre from the period of the Gothic novel to the present. Specifically, the works are, The Pit and The Pendulum by Edgar Allan Poe (1809-1849), Dracula by Bram Stoker (1847-1912), and two modern fiction works, Misery by Stephen King (1947- ) and The Silence of the Lambs by Thomas Harris (1940 -).