Η παρούσα εργασία αφορά τον πολυσχιδή, παιδαγωγικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ψηφιακή Αφήγηση ως σύγχρονο και καινοτόμο εργαλείο στην εκπαιδευτική διαδικασία και συγκεκριμένα στη διδασκαλία του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δεδομένου ότι όλο και περισσότερο η αξιοποίηση των ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση κρίνεται αναγκαία για τη δημιουργική επικοινωνία των γνωστικών αντικειμένων με τη σύγχρονη, ψηφιακή προσέγγιση της κοινωνικής και πολιτισμικής πραγματικότητας από τους μαθητές και τις μαθήτριες, στοχεύοντας στην καλλιέργεια του κριτικού στοχασμού και της δημιουργικότητας, η εν λόγω εργασία εξετάζει τους τρόπους με τους οποίους η παραγωγή ψηφιακών ιστοριών μπορεί να εμπλουτίσει και να επαναπροσδιορίσει δημιουργικά τη διδασκαλία λογοτεχνικών κειμένων, ώστε, παράλληλα με την ενίσχυση του ενδιαφέροντος για τη λογοτεχνία, να καλλιεργηθούν δεξιότητες και πολυγραμματισμοί, απαραίτητοι για τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Πιο συγκεκριμένα, αντικείμενα διερεύνησης και προβληματισμού αποτελούν τόσο ο θεωρητικός σχεδιασμός όσο και τα οφέλη από την εφαρμογή της Ψηφιακής Αφήγησης ως εργαλείου της Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνίας (ΤΠΕ), το οποίο αξιοποιείται σε πρόταση διδακτικής παρέμβασης στη διδασκαλία του έργου «Η Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, διδακτικής ενότητας στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στη Β΄ Λυκείου, στο πλαίσιο ενός σχεδίου οργανωμένων δραστηριοτήτων (project).

This paper is about the versatile, educational role that Digital Storytelling, as a contemporary and innovative tool, can play in education process and more specifically in the teaching of Modern Greek Literature in secondary education. Given the fact that the use of digital media in education is deemed more and more crucial in establishing a fruitful interaction between the school subjects and the students’ approach to a contemporary digital sociocultural reality aiming to cultivate critical thinking and creativity, this study examines the ways in which the production of digital stories can enrich and redefine in a creative manner the teaching of literary texts so that, apart from enhancing students’ interest in literature, it can cultivate those skills and multiliteracies that are necessary in contemporary social reality. More particularly, the object of research and investigation is not only the theoretical planning but also the benefits of applying Digital Storytelling as a tool of Information and Communication Technology (ICT) with the latter being used in a proposed teaching approach of the book “The murderess” written by Alexandros Papadiamantis, a teaching unit of Modern Greek Literature taught in the 2nd grade of senior high school.