Στην παρούσα εργασία εξετάζονται δύο μορφές αφήγησης: α) η αφήγηση της ιστορίας που εντάσσεται στο πεδίο της έρευνας του δημοσιογράφου και β) η αφήγηση της ιστορίας που ενώ είναι πραγματική και ανήκει στη σφαίρα της ειδησεογραφίας, γίνεται βιβλίο και εντάσσεται στην κατηγορία της μη μυθοπλασίας.

Καθώς τα δύο αυτά είδη γραφής είναι υβριδικά και δεν ανήκουν αμιγώς ούτε στον χώρο της δημοσιογραφίας αλλά ούτε και στο χώρο της μυθιστορηματικής λογοτεχνίας, γίνεται μία προσπάθεια να μελετηθούν ως φαινόμενα, ή ως κινήματα και να γίνει μία ιστορική αναδρομή για το πώς γεννήθηκαν, πώς εφαρμόστηκαν, ποιους σκοπούς κλήθηκαν να εξυπηρετήσουν, και τελικώς ποια είναι η θέση τους στην Ελλάδα του σήμερα.

Κατά τη μελέτη, προέκυψε μία εκτεταμένη προβληματική, τουλάχιστον για την περίπτωση της αφηγηματικής δημοσιογραφίας, καθώς η εμπλοκή της λογοτεχνικής φόρμας, ιστορικά είχε ως αποτέλεσμα να της ασκηθεί σφοδρή κριτική, η οποία της χρέωνε «μη αντικειμενικότητα» και κιτρινισμό. Πεδίο της μελέτης, λοιπόν, υπήρξε επίσης η ανάλυση της αντικειμενικότητας και της αλήθειας στη δημοσιογραφία.

Αξίζει να σημειωθεί πως σχεδόν σε όλα τα στάδια της μελέτης αναδύεται η σχέση δημοσιογράφου – συγγραφέα, η οποία επιχειρείται στην παρούσα εργασία να σκιαγραφηθεί και να αποτυπωθεί επαρκώς.

Η παρούσα εργασία για το θεωρητικό μέρος στηρίχθηκε σε συλλογή στοιχείων από βιβλιογραφία και σε συνεντεύξεις. Για το δημιουργικό μέρος, αναζητήθηκε μία ιστορία από τον ελληνικό Τύπο, η οποία να πληροί τις προδιαγραφές της αφηγηματικής δημοσιογραφίας και κατόπιν σύντομης έρευνας από σχετικά ρεπορτάζ και άρθρα που κυκλοφόρησαν σε σχέση με αυτή, να μετουσιωθεί σε ένα σύντομο διήγημα.

In this paper, two forms of storytelling are examined: a) narrative journalism, as part of a journalist’s research and b) the story that, while it is real and belongs to the sphere of news, becomes a book and belongs in the category of non-fiction.

As these two types of writing are hybrid and do not belong purely to the field of journalism or fiction, an attempt is made to study them as phenomena, or as movements and to provide a historical review of how they were born, how they were applied, which purposes they were called to serve, and finally what their place is today in Greece.

During this study, an extensive problematic emerged, at least for the case of narrative journalism, as the involvement of the literary form, historically resulted in severe criticism, which was accused of "non-objectivity" and yellow journalism. This field of study, therefore, is the analysis of objectivity and truth in journalism, as well.

It is worth noting that in almost all stages of the study, the journalist-author relationship emerges, which is attempted to be outlined adequately in this paper.

The theoretical part of this paper is based on data collection from a bibliography and interviews. For the creative part, a story from the Greek press was sought, which would meet the specifications of narrative journalism, and after brief research of relevant reports and articles that were published in relation to it, it was transformed into a short story.