In recent years, the new influx of migration in Greece and the rest of Europe, has led to an increasingly diverse linguistic population, resulting in the construction of multilingual societies at a rapid rate. Inadequate decisions on the determination of language learning policies for the integration of refugees, have led to a situation where not enough is done to include multilingual identities in language education practices. However focusing on multilingualism as part of an individual’s full linguistic repertoire, is a complex phenomenon with multiple aspects and substantial benefits. A multilingual has several different linguistic identities which work together as a whole to facilitate a user’s linguistic needs. Acknowledging language in a pluralistic sense to benefit on many levels has been described as a multilingual turn in education. Despite the existence of positive initiatives in research which confirm the advantages of this holistic view, embracing multilingual practices such as code-switching or translanguaging is not always implemented in the language classroom. While paradoxically language transfer is almost never an issue there is
a false assumption that negative interference can occur. Many language teachers are eager to use their students’ linguistic capitals in their teaching, the majority of them however fail to valorize the contribution of languages spoken in the classroom in the learning outcome, mostly due to lack of training or awareness on this pedagogical turn in education. In Greece refugee children attend reception classes where their language needs are met. According to the findings of the present research, despite the lack of a multilingual policy, students bring together the languages found in their resources and use them in the classroom enjoying a number of psychological and cognitive benefits. When actual pedagogical translanguaging is implemented, learners seem to respond positively, leaving enough room for further research for the inclusion of prior linguistic experiences in language learning.

Τα τελευταία χρόνια, αυτή η νέα μαζική εισροή προσφυγικού κύματος στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, έχει οδηγήσει σε ένα αυξανόμενα γλωσσικά ποικιλόμορφο πληθυσμό, που έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία πολύγλωσσων κοινωνιών με ταχύτατο ρυθμό. Ελλείπεις αποφάσεις σχετικές με τον καθορισμό των επίσημων τακτικών εκμάθησης γλώσσας για την ένταξη των προσφύγων, έχουν οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου δεν παρατηρούνται αρκετές ενέργειες σχετικές με τη συμπερίληψη πολλαπλών γλωσσικών ταυτοτήτων στη γλωσσική εκπαίδευση. Ωστόσο η εστίαση στη πολυγλωσσία ως τμήμα του γλωσσικού ρεπερτορίου ενός ατόμου, είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο με πολλαπλές πλευρές και σημαντικά οφέλη. Ένας πολύγλωσσος έχει αρκετές διαφορετικές γλωσσικές ταυτότητες που εργάζονται ταυτόχρονα σαν σύνολο ώστε να εξυπηρετήσουν τις γλωσσικές ανάγκες του ομιλητή. Το να αναγνωρίζεις τη γλώσσα με μία πολυσχιδή έννοια ώστε να επωφεληθείς σε πολλαπλά επίπεδα έχει καταγραφεί ως μία πολύγλωσσή στροφή στην εκπαίδευση. Παρά την ύπαρξη θετικών πρωτοβουλιών στην έρευνα, που επιβεβαιώνουν τα πλεονεκτήματα αυτής της ολιστικής άποψης, ο ενστερνισμός πολύγλωσσων πρακτικών όπως η εναλλαγή γλωσσικού κώδικα ή η διαγλωσσικότητα δεν εφαρμόζεται πάντα στην ξενόγλωσση τάξη. Ενώ παραδόξως η διαγλωσσική μεταφορά δεν αποτελεί σχεδόν ποτέ ζήτημα, υπάρχει η εσφαλμένη άποψη ότι μπορεί να προκύψει αρνητική παρεμβολή. Πολλοί καθηγητές εκμάθησης γλώσσας είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν το γλωσσικό κεφάλαιο των μαθητών τους, η πλειοψηφία ωστόσο δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει τη συνεισφορά των γλωσσών που υπάρχουν στην τάξη στο γνωστικό αποτέλεσμα, κυρίως εξαιτίας της έλλειψης εκπαίδευσης και επιμόρφωσης για αυτή την παιδαγωγική τάση στην εκπαίδευση. Στην Ελλάδα τα παιδιά προσφυγικής καταγωγής παρακολουθούν μαθήματα σε τάξεις υποδοχής όπου οι γλωσσικές τους ανάγκες καλύπτονται. Σύμφωνα με τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, παρά την έλλειψη πολύγλωσσων τακτικών, οι μαθητές φέρνουν μαζί τους τις γλώσσες που βρίσκονται στις δεξιότητές τους και τις χρησιμοποιούν μέσα στην τάξη, απολαμβάνοντας ένα σύνολο ψυχολογικών και γνωστικών προνομίων. Όταν ουσιαστική παιδαγωγική διαγλωσσικότητα εφαρμόζεται στην πράξη, οι μαθητές φαίνεται να ανταποκρίνονται θετικά, αφήνοντας αρκετό χώρο περαιτέρω έρευνας για την συμπερίληψη πρότερων γλωσσικών εμπειριών στην εκμάθηση γλώσσας.