The present research examines the effect of motivation and attitudes in language learning for adult refugees and students of Modern Greek as a second language in non-formal education. These are examined through the lens of intentional becoming, a process of development that is driven by individual, social, and sociocultural pressures in the language learning context. To study the situated emergence of these phenomena, a multiple case study was conducted in two learning communities. The first one (Case Α) comprised a teacher and two adult refugee learners from Ukraine. The second community (Case B) was made up of one teacher and an adult learner from Spain, who was learning Modern Greek as a second language. Semi-structured interviews were carried out with the teachers, and workpieces of the students were used as data, and subjected to qualitative analysis. In both cases, the learning experience was driven by questionable teaching choices and ethnocentric views by the teachers, whereas the learners aligned to the ideological content to which they were exposed. In other words, their intentional becoming was oriented towards an alienating identity, which was constructed by the teachers as a requisite for successfully learning Modern Greek.

Η παρούσα έρευνα εξετάζει τους παράγοντες των κινήτρων και των στάσεων στη γλωσσική εκμάθηση της νέας ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας στη μη-τυπική εκπαίδευση. Τα φαινόμενα αυτά ερμηνεύονται μέσα από μια οπτική εκούσιου γίγνεσθαι. Ειδικότερα, τόσο οι συμπεριφορές που σχετίζονται με τη μάθηση, όσο και τα κίνητρα και οι στάσεις που τις τροφοδοτούν, θεωρούνται ως αναδυόμενα φαινόμενα με ενδοψυχική και κοινωνική διάσταση που σχηματοποιούνται στις ειδικές συνθήκες του διδακτικού / μαθησιακού περιβάλλοντος. Για τη μελέτη των φαινομένων αυτώ και του τρόπου ανάδυσής τους, πραγματοποιήθηκε μια πολλαπλή μελέτη περίπτωσης, σε δύο κοινότητες μάθησης με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η πρώτη από τις δύο τις κοινότητες (Περίπτωση Α) περιλάμβανε μία καθηγήτρια και δύο ενήλικες προσφύγισσες μαθήτριες από την Ουκρανία,ενώ η δεύτερη (περίπτωση Β) περιλάμβανε έναν καθηγητή και μία ενήλικη μαθήτρια της νέας ελληνικής ως δεύτερης γλώσσα από την Ισπανία. Ερευνητικά δεδομένα συλλέχθηκαν με ημιδομημένες συνεντεύξεις των καθηγητών και εργασίες των μαθητριών, ενώ επιχειρήθηκε σύγκρισή τους. Διαπιστώθηκε πως, και στις δύο περιπτώσεις, μη ενδεδειγμένες διδακτικές επιλογές και εθνοκεντρικές στάσεις των διδασκόντων είχαν αντίκτυπο στην μαθησιακή διαδικασία, ενώ οι διδασκόμενες υιοθετούσαν τις ιδεολογικές θέσεις στις οποίες είχαν εκτεθεί. Με άλλα λόγια, οι μαθήτριες αναγκάζονταν να υιοθετούν - στα πλαίσια ενός εκούσιου γίγνεσθαι- στοιχεία μιας αλλότριας ταυτότητας που θεωρούνταν ως προϋπόθεση για την εκμάθηση της νέας ελληνικής.