L'objectif principal de cette étude est d'explorer l'utilisation des contes comme outil d'enseignement pour le français langue étrangère (FLE) dans les classes de cinquième et sixième année du primaire.

Ce mémoire se concentre sur l'utilisation des contes comme outil d'enseignement pour le français langue étrangère (FLE) à travers deux scénarios pédagogiques destinés aux élèves de cinquième et sixième année du primaire. Le développement de ces scénarios vise à développer le potentiel créatif de notre jeune public et à transformer une classe multiculturelle en une classe interculturelle en favorisant l'échange, la compréhension des autres et l’empathie.

Le cadre théorique met en lumière l'importance des contes dans l'enseignement du FLE en étudiant leur morphologie, leur typologie, leur schéma narratif et en exposant les critères de leur sélection. La notion de créativité est également explorée car elle est intrinsèquement liée au conte et à son utilisation en classe. L'importance de la compétence interculturelle est également mise en avant, en soulignant le rôle interculturel du conte par des activités qui favorisent une éducation interculturelle via les contes, tout en respectant le cadre pédagogique interdisciplinaire de l'enseignement obligatoire et en renforçant l'empathie.

Dans la deuxième partie les objectifs et la méthodologie de la recherche sont définis. En fait, ce mémoire s'inscrit dans une démarche d’enquête de terrain, à savoir le chercheur mène son étude dans un contexte précis – la salle de classe du FLE – et, avec la méthode qualitative d’observation, collecte les données qui répondent à sa problématique et valident ses hypothèses.

Dans la troisième partie nous présentons les scénarios pédagogiques qui ont été développés, leur mise en pratique en classe et les constats qui en ont résulté d’après nos observations ainsi que les créations des apprenants et leurs fiches auto-évaluatives.

Ο κύριος στόχος της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τη χρήση των παραμυθιών ως εργαλείο διδασκαλίας των Γαλλικών ως ξένης γλώσσας (ΓΛΓ) στην πέμπτη και έκτη τάξη του δημοτικού.

Η παρούσα διατριβή επικεντρώνεται στη χρήση της αφήγησης παραμυθιών ως εργαλείο διδασκαλίας των Γαλλικών ως ξένης γλώσσας (ΓΛΓ) μέσω δύο παιδαγωγικών σεναρίων που απευθύνονται σε μαθητές της πέμπτης και έκτης τάξης του δημοτικού σχολείου. Η ανάπτυξη αυτών των σεναρίων αποσκοπεί στην ανάπτυξη του δημιουργικού δυναμικού του νεαρού ακροατηρίου μας και στη μετατροπή μιας πολυπολιτισμικής τάξης σε διαπολιτισμική, ενθαρρύνοντας την ανταλλαγή, την κατανόηση των άλλων και την ενσυναίσθηση.
Το θεωρητικό πλαίσιο αναδεικνύει τη σημασία των παραμυθιών στη διδασκαλία της γαλλικής ως ξένης γλώσσας μελετώντας τη μορφολογία, την τυπολογία και το αφηγηματικό τους σχήμα και περιγράφοντας τα κριτήρια επιλογής τους. Διερευνάται επίσης η έννοια της δημιουργικότητας, καθώς συνδέεται άρρηκτα με την αφήγηση και τη χρήση της στην τάξη. Τονίζεται επίσης η σημασία της διαπολιτισμικής ικανότητας, αναδεικνύοντας τον διαπολιτισμικό ρόλο της αφήγησης μέσω δραστηριοτήτων που προωθούν τη διαπολιτισμική εκπαίδευση μέσω της αφήγησης, ενώ παράλληλα σέβονται το διαθεματικό παιδαγωγικό πλαίσιο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και ενισχύουν την ενσυναίσθηση.

Στο δεύτερο μέρος ορίζονται οι στόχοι και η μεθοδολογία της έρευνας. Στην πραγματικότητα, η παρούσα διατριβή αποτελεί μέρος μιας προσέγγισης έρευνας πεδίου, κατά την οποία ο ερευνητής διεξάγει τη μελέτη του σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο - την τάξη ΓΛΓ- και, χρησιμοποιώντας την ποιοτική μέθοδο της παρατήρησης, συλλέγει δεδομένα που απαντούν στο πρόβλημά του και επικυρώνουν τις υποθέσεις του.
Στο τρίτο μέρος, παρουσιάζουμε τα διδακτικά σενάρια που αναπτύχθηκαν, τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκαν στην πράξη στην τάξη και τα ευρήματα που προέκυψαν από τις παρατηρήσεις μας, καθώς και τις δημιουργίες των μαθητών και τα φύλλα αυτοαξιολόγησής τους