Η ιστορία της σύγχρονης πόλης της Σπάρτης ξεκινά το 1834 και αποτελεί ένα ερώτημα το γεγονός ότι μεσολάβησαν πάνω από 100 χρόνια έως την ανέγερση των πρώτων γλυπτών το 1955. Τα μνημεία, οι τόποι μνήμης αποτελούν τις κατεξοχήν αναπαραστάσεις της μνήμης και είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τη δημόσια ιστορία. Αναδεικνύοντας την τοπική κυρίως ιστοριογραφία μέσα από τα μνημεία δίνεται το έρεισμα στην κοινωνία να εμπλακεί ενεργά με το παρελθόν της καλλιεργώντας με αυτό τον τρόπο την κουλτούρα της, τη συλλογική μνήμη, την πολιτισμική κληρονομιά και παρέχοντας στο κάθε άτομο τη δυνατότητα να αποκτήσει την αίσθηση ότι ανήκει κάπου. Στη Σπάρτη, ουσιαστικά από τη δεκαετία του '60 και μετά, ξεκινά ένα ενδιαφέρον, μια προσπάθεια ανάδειξης ιστορικών γεγονότων, τοπικών ηρώων και άξιων προσωπικοτήτων της περιοχής που είτε διακρίθηκαν ο κάθε ένας στον τομέα του είτε ευεργέτησαν τον τόπο. Ήταν μια στάση που κράτησε η πλειοψηφία όσων ενεπλάκησαν με τα κοινά έως πρόσφατα μέσω της ανέγερσης μνημείων και προτομών στον κεντρικό ιστό της πόλης. Στην παρούσα εργασία επιχειρείται μια αναφορά στα μνημεία αυτά στο σύνολό τους και στις συνθήκες υπό τις οποίες αποφασίστηκε η κατασκευή και η τοποθέτησή τους. Παρ' όλα αυτά η κοινωνία της Σπάρτης δίνει έμφαση στην αρχαιότητα και τη διεθνή αναγνώριση που συνοδεύει τον βασιλιά Λεωνίδα και τους 300 πολεμιστές του παραμελώντας τις υπόλοιπες πτυχές της ιστορικής της διαδρομής. Εκδηλώσεις, τελετές μνήμης περιστρέφονται γύρω από την ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης τη στιγμή που το επίσημο κράτος δίνει έμφαση στο βυζαντινό παρελθόν της περιοχής. Είναι η ώρα να αναρωτηθούμε ποιοι θέλουμε να είμαστε και να αναγνωρίσουμε την αξία της ιστορίας του τόπου στο σύνολό της αγκαλιάζοντας τους τόπους μνήμης που μας περιβάλουν.

The history of the modern city of Sparta begins in 1834 and it is a question that more than 100 years passed until the construction of the first sculptures in 1955. Monuments, places of remembrance are the par excellence representations of memory and are an important tool of public history. Highlighting local historiography mainly through monuments gives the support to society to actively engage with its past, cultivating in this way its culture, collective memory, cultural heritage and providing each person with the opportunity to acquire a sense of belonging. In Sparta, essentially from the 60s onwards, an interest begins, an effort to highlight historical events, local heroes and worthy personalities of the of the region who either distinguished themselves in their field or benefited the place. It was an attitude taken by the majority of those involved in public affairs until recently through the erection of monuments and busts in the central fabric of the city. In this thesis, a reference is made to these nomuments as a whole and to the conditions under which their construction and placement were decided. Nevertheless, Spartan society emphasizes antiquity and the international recognition that accompanies King Leonidas and his 300 warriors, neglecting the other aspects of its historical course. Events, commemoration ceremonies revolve around the history of Ancient Sparta at a time when the official state emphasizes the Byzantine past of the region. It is time to ask ourselves who we want to be and recognize the value of the history of the place as a whole by embracing the places of memory that surround us.