Wir können nicht darüber hinwegsehen, dass Phraseologismen einen untrennbaren Bestandteil der Sprachgemeinschaft darstellen. Dabei handelt es sich um sprachliche Zeichen, die dazu beitragen, die Kommunikation zwischen den Gesprächspartnern effektiver zu gestalten. Sie dienen sowohl der natürlichen als auch der idiomatischen Sprache. Was mit einzelnen Wörtern allein nicht ausgedrückt werden kann, kann mit der Verwendung von Phraseologismen erreicht werden. Sie bieten den Sprechern verschiedene Ausdrucksmöglichkeiten, die zur Vermittlung bestimmter Emotionen und Haltungen beitragen. Außerdem sind sie eng mit der Kultur der jeweiligen Sprache verbunden. Dadurch können ein tieferes Verständnis zur Sprache sowie eine interkulturelle Kommunikation entwickelt werden.

Der Gebrauch von Phraseologismen betrifft jedoch nicht nur den Muttersprachler, sondern auch den Fremdsprachler. Eine fortgeschrittene Sprachkompetenz fordert die Entschlüsselung und korrekte Verwendung von Phraseologismen. Aus diesem Grund ist es erforderlich, Phraseologismen auch im Fremdsprachenunterricht zu berücksichtigen. Dies stellt die Aufgabe der heutigen Phraseodidaktik dar, ein eigenständiges Teilgebiet der Phraseologie, das die effektive Integration und Didaktisierung von Phraseologismen im Mutter- und Fremdsprachenunterricht untersucht. Angesichts der Tatsache, dass Phraseologismen nicht ausreichend im Sprachunterricht berücksichtigt werden, befasst sich die vorliegende Arbeit mit ihrer Anwendung und Vermittlung im Fremdsprachenunterricht. Ihr Ziel besteht darin, die Effektivität der Integration von Phraseologismen im DaF-Unterricht auf einem niedrigen Sprachniveau auszuwerten, indem didaktische Ansätze und Lehrmethoden untersucht werden, um das Erweitern des phraseologischen Wortschatzes und die Entwicklung kommunikativer Fähigkeiten beim Anfängerniveau zu unterstützen.

Für die Didaktisierung wurden als Phraseologismen die Routineformeln ausgewählt, die aufgrund ihrer Relevanz für den Sprachgebrauch als notwendig betrachtet werden. Außerdem eignen sie sich besser für das Anfängerniveau. Diese wurden nach dem phraseodidaktischen Modell von Kühn und Lüger in Dialogtexten kontextualisiert und anschließend in Diskussionen, Zuordnungsübungen, Lückentexte und mündliche Dialoge eingebettet. Zudem wurden verschiedene Verstehensstrategien eingesetzt. Während die Textarbeit auch beim Anfängerniveau eine sehr hilfreiche Methode für das Verstehen der Gebrauchsbedingungen von Phraseologismen dargestellt hat, wurde das Erlernen ihrer morphologischen Struktur durch wiederholte Übungen mit Schwierigkeiten verbunden, nämlich Lernende konnten sich an ihre Struktur nicht aktiv erinnern.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι οι φρασεολογισμοί αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της γλωσσικής κοινότητας. Πρόκειται για γλωσσικά σημεία που συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη επικοινωνία μεταξύ των συνομιλητών. Οι φρασεολογισμοί χρησιμοποιούνται τόσο για τη φυσική όσο και για την ιδιωματική γλώσσα. Κάτι που δεν μπορεί να εκφραστεί μόνο με μεμονωμένες λέξεις, μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση φρασεολογισμών. Παρέχουν στους ομιλητές διάφορα μέσα έκφρασης που βοηθούν στη μετάδοση συγκεκριμένων συναισθημάτων και αντιλήψεων. Επιπλέον, συνδέονται στενά με τον πολιτισμό της αντίστοιχης γλώσσας. Μέσω της χρήσης τους μπορεί να αναπτυχθεί μια βαθύτερη κατανόηση της γλώσσας καθώς και διαπολιτισμική επικοινωνία.

Ωστόσο, η χρήση φρασεολογισμών επηρεάζει όχι μόνο τους φυσικούς ομιλητές, αλλά και τους ξένους ομιλητές. Η ανάπτυξη μιας προχωρημένης γλωσσικής δεξιότητας απαιτεί την αποκωδικοποίηση και σωστή χρήση φρασεολογισμών. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι φρασεολογισμοί και στη διδασκαλία ξένων γλωσσών. Αυτό είναι το καθήκον της σημερινής φρασεοδιδακτικής, ενός ανεξάρτητου υποπεδίου της φρασεολογίας, που διερευνά την αποτελεσματική ενσωμάτωση και διδακτική των φρασεολογισμών στη διδασκαλία της μητρικής και της ξένης γλώσσας. Δεδομένου ότι οι φρασεολογισμοί δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη στη διδασκαλία γλωσσών, αποτελεί θέμα της παρούσας εργασίας η διαμεσολάβηση και εφαρμογή τους στη διδασκαλία ξένων γλωσσών με στόχο την προώθηση της φρασεολογικής ικανότητας. Στόχος της είναι να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα της ενσωμάτωσης φρασεολογισμών στη διδασκαλία της γερμανικής γλώσσας σε αρχάριο επίπεδο, εξετάζοντας διδακτικές προσεγγίσεις και μεθόδους διδασκαλίας, με σκοπό την υποστήριξη της διεύρυνσης του φρασεολογικού λεξιλογίου και της ανάπτυξης επικοινωνιακών δεξιοτήτων.

Για την διδασκαλία επιλέχθηκαν ως φρασεολογισμοί οι τύποι ρουτίνας, οι οποίοι κρίνονται απαραίτητοι λόγω της συνάφειάς τους για την χρήση της γλώσσας. Επιπλέον, θεωρούνται καταλληλότεροι για αρχάριο επίπεδο. Οι τύποι ρουτίνας ενσωματώθηκαν σύμφωνα με το φρασεοδιδακτικό μοντέλο των Kühn και Lüger σε κείμενα διαλόγου και στη συνέχεια σε συζητήσεις, ασκήσεις αντιστοίχισης, ασκήσεις πολλαπλής επιλογής, κείμενα με κενά και προφορικούς διαλόγους. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές στρατηγικές κατανόησης. Ενώ η επεξεργασία κειμένου ήταν μια πολύ χρήσιμη μέθοδος για την κατανόηση των συνθηκών χρήσης φρασεολογισμών, ακόμη και σε αρχάριο επίπεδο, η εκμάθηση της μορφολογικής δομής τους μέσω επαναλαμβανόμενων ασκήσεων συνδέθηκε με δυσκολίες, καθώς οι μαθητές δεν ήταν σε θέση να θυμηθούν ενεργά τη δομή τους.