Στην παρούσα εργασία εξετάζεται το γλωσσικό προφίλ και οι πρακτικές των δίγλωσσων ομιλητών της τουρκικής και της ελληνικής του Βαθυτόπου και του Καταφύτου Δράμας. Η καινοτομία της έρευνας έγκειται στο γεγονός ότι ούτε η συγκεκριμένη κοινότητα ούτε οι πρακτικές των δίγλωσσων ομιλητών της έχουν  διερευνηθεί ως τώρα. Στόχος της εργασίας είναι επίσης η εκτίμηση του ακριβούς βαθμού της γλωσσικής μετατόπισης στη συγκεκριμένη κοινότητα, όπως αυτός προκύπτει από τις τρέχουσες γλωσσικές πρακτικές και ικανότητες των δίγλωσσων ομιλητών της. Το εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την έρευνα ήταν ένα ερωτηματολόγιο, που συμπληρώθηκε από σαράντα πέντε συμμετέχοντες, και το οποίο εξέτασε την ηλικία πρώτης έκθεσης στις δύο γλώσσες, τις πρώιμες και τρέχουσες γλωσσικές πρακτικές, καθώς και τις στάσεις απέναντι στη γλώσσα κληρονομιάς και στην πλειονοτική γλώσσα. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι η ηλικία και οι γλωσσικές πρακτικές επηρεάζουν καθοριστικά το γλωσσικό προφίλ των ομιλητών. Παρότι οι περισσότεροι ομιλητές ήταν ταυτόχρονα δίγλωσσοι και η οικογενειακή τους γλώσσα ήταν η τουρκική, σημαντικές διαφορές παρουσιάστηκαν μεταξύ των δύο γενεών στις δεξιότητες γραμματισμού και στη συνολική ποσότητα γλωσσικού εισαγόμενου και εξαγόμενου. Η μειωμένη ικανότητα των νεότερων ομιλητών στη γλώσσα κληρονομιάς επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι η τελευταία υποχωρεί στην υπό διερεύνηση κοινότητα.

The present study examines the linguistic profile and practices of bilingual speakers of Turkish and Greek in Vathitopos and Katafyto Drama. The novelty of this research is that neither this specific community nor its bilingual speakers’ language practices have never been investigated before. The study also aims at evaluating the exact state of language shift in this community, as this is revealed by the current language practices and skills of its bilingual speakers. The tool that was used in this research was a questionnaire, filled out by forty-five (45) participants, which examined the age of onset of exposure to both languages, early and current language practices, and attitudes toward the heritage and majority language. The analysis of the data displayed that age as well as language practices decisively affect the speakers’ profile. Even though most of the speakers were simultaneous bilinguals and Turkish was their family language, great differences in literacy skills and overall amount of input and output appeared between the two generations. The decline in heritage language competence in younger generation confirms the hypothesis that the use of Turkish tends to disappear in under examination community.