Τα κοινά αγαθά είναι αγαθά που κληροδοτήθηκαν από τις προηγούμενες γενιές και απιρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων, ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην Ελλάδα έχουν τα πολιτιστικά κοινά μέρος των οποίων είναι η άυλη πολιτιστική κληρονομιά. Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι η επισκόπηση του θεωρητικού και θεσμικού πλαισίου σχετικά με τα κοινά πολιτισμού και την άυλη πολιτιστική κληρονομιά και πως μέσα από τη διαχείρηση της ως κοινό επιτυγχάνεται η πολιτιστική ποικιλομορφία και η δημιουργία τοπικής ταυτότητας. Ακόμη σκοπός είναι να αναδειχθεί ότι μέσω αυτής της διαχείρισης οι ίδιες οι κοινότητες μπορούν να συμβάλλουν στην κοινωνικοοικονομική και περιβαλλοντική ανάπτυξη της περιοχής τους.

Η εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη το πρώτο θεωρητικό και το δεύτερο ερευνητικό όπου ως μελέτη περίπτωσης εξετάζεται η άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Νέας Βύσσας Έβρου, ένα χωριό με πλούσιο πολιτισμό. Η μελέτη εστιάζεται στις πρακτικές με τις οποίες υποστηρίζεται κι αναπτύσσσεται η άυλη πολιτιστική κληρονομιά στο χωριό διαχρονικά. Με την εγγραφή του εθιμικού δρώμενου "τεμπελέκια" στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς γίνεται αντιληπτό πόσο σημαντική είναι η άυλη πολιτιστική κληρονομιά για την κοινότητα. Μέσα από την έρευνα διαφάνηκε το ενδιαφέρον και η θέληση της τοπικής κοινωνίας για την διατήρηση κι ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς τους.

Common goods are goods that were inherited from  previouw generations and affect people 's lives, a particularly important role in Greece is played by the cultural commons of which the intagible cultural heritage is a part. The purpose of this work is to review the theoritical and institutional framework regarding cultural commons and intagible cultural heritage and how cultural diversity and the creation of local identity can be achieved through its management as common. The aim is also to show that through this management the communities thenselves can contribute to the socio-economic and enviromental envelopment of their region.

The paper is divided into two parts, the first theoritical and the second research, where the intagible cultural heritage of Nea Vyssa Evros, a village with a rich culture, is examined as a case study. The study focuses on the practices by which the intagible cultural heritage in the village is supported and developed over time. With the registration of the custommary even "tempelekia" in the National Register of Intagible Cultural Heritage, one realizes how important the intagible cultural heritage is to the community. Through the research, the interest and will of the local community in preserving and highliting the intagible cultural heritage became aparent.