Η Παραλογή (1993) είναι ποιητική σύνθεση του Μιχάλη Γκανά (1944-). Βασικοί θεματικοί της άξονες είναι η αγάπη και ο θάνατος, ενώ αποτελείται από 27 κειμενικές ψηφίδες ποικίλης έκτασης και μορφής. Το κύριο ποιητικό υποκείμενο (που αποτελεί και προσωπείο του ποιητή) παραθέτει την εμπειρία της επαφής του μέσω της μνήμης με το πεδίο των νεκρών και παραδίδει τον λόγο σε άλλες έξι αφηγηματικές φωνές (υπαρκτών ή φανταστικών προσώπων). Η δομή της σύνθεσης συνυφαίνεται με τη διαδοχή αυτών των φωνών: διαρθρώνεται σε επτά ενότητες (όσες, δηλαδή, συνολικά και οι φωνές) και τρία (ίσα σε αριθμό κειμένων) μέρη. Στην Παραλογή ενυπάρχουν στοιχεία της λογοτεχνικής ιδιοπροσωπίας του Γκανά, όπως είναι η χρήση της έμμετρης φόρμας, οι θεματικές και στιχουργικές παραπομπές στην παράδοση των δημοτικών τραγουδιών, η αναφορά στην πατρίδα, στους νεκρούς και τους απόδημους. Ιδιαίτερα στοιχεία της ποιητικής της είναι η αξιοποίηση της διακειμενικότητας σε ευρεία έκταση, ως μέσου διάσωσης της μνήμης, η πολυφωνία, που προσιδιάζει σε δραματικού χαρακτήρα συνθέσεις, και το πεζολογικό - αφηγηματικό στοιχείο. Το τελευταίο εκκινεί από την προηγηθείσα της Παραλογής εργογραφία του Γκανά αλλά μέσω της τελευταίας καλλιεργείται πολυδιάστατα. Με την αφηγηματολογική προσέγγιση της σύνθεσης διαπιστώνεται ότι η μετάβαση από τη μια αφηγηματική φωνή στην επόμενη συνεπάγεται παράλληλα διαρκή μετάβαση από την ομο-στην ετερο- διήγηση, από την εξω- στην ενδο- διήγηση, από την εσωτερική στη μηδενική εστίαση, από την μονοδιάστατη στην πολυδιάστατη φωνή, που συγχωνεύει περισσότερες από μία ηλικίες ή και ταυτότητες. Με τη μελέτη, επίσης, των αφηγηματικών τρόπων (έκθεση, διάλογος, εσωτερικός μονόλογος, περιγραφή, σχόλιο, ελεύθερο πλάγιο ύφος) παρατηρείται ότι η πολυμορφία λειτουργεί αλληλένδετα με τις αποχρώσεις του νοήματος. Το Νυχτερινό είναι μια δημιουργική ποιητική δοκιμή που ακολουθεί το πρότυπο της Παραλογής· σε αυτό εφαρμόζονται τα πορίσματα που προκύπτουν από την αφηγηματολογική προσέγγιση της πρότυπης σύνθεσης.

Παραλογή (Paralogi) (1993) is a poetic composition by Michalis Ganas (1944- ). Its main thematic axes are love and death, while it consists of 27 textual pieces of varying length and form. A main narrative voice (which is also the poet ̉s persona) narrates the experience of contact with the realm of the dead through memory, and delivers the speech to six other narrative voices (of either real or imaginary dead). The structure of the composition is interwoven with the presence of these voices: it is structured in seven sections and three (equal in number of texts) parts. In Παραλογή there are elements of the literary personality of Ganas, such as the use of rime, thematic and lyrical references to the tradition of folk songs, the reference to the homeland, the dead and the emigrants. Particular elements of its poetics are the wide use of intertextuality, as a means of memory preservation, the polyphony, which lends to compositions of dramatic character and the prose-narrative element. The latter originates from the poet's previous work, though it acquires here new dimensions. Through the narratological approach, it is established that the transition from one voice to the other implies a constant change from homo- to hetero- diegetic narration, from external to internal- narration, from internal to zero point of view, from the one-dimensional to the multi-dimensional voice, merging more than one age or even identity. By studying the narrative modes (exposition, dialogue, internal monologue, description, commentary, free indirect speech) in parallel, it is observed that polymorphy highlights various nuances of meaning. Nocturne is a poetic composition that is structured on the model of Παραλογή and in which the conclusions derived from the narrative approach of the original are applied.