The present research studies the teaching of new Greek to refugee children in Greece. This is a qualitative research, which aims to understand and describe the educational process of teaching young Greek in the context of formal and non-formal education. The research process took place in October and November 2022. Our sample consists of thirteen primary and secondary teachers, who teach Greek in public school reception classes and in structures. The semi-structured interview was used to collect the data. The main questions concern the structure of the classes, the needs and difficulties of the refugee student population and the teaching techniques applied. The method followed to analyze the data is thematic analysis. The findings showed deficiencies in matters of central organization of the Ministry of Education, while the heterogeneity of refugee children and their special educational needs were highlighted. The teaching techniques followed by the teachers generally seemed to meet the needs of the refugee children, however some suggestions were made to enrich these practices through a different teaching approach.

Η παρούσα έρευνα μελετά τη διδασκαλία των νέων ελληνικών σε παιδιά προσφύγων στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια ποιοτική έρευνα, η οποία στοχεύει στην κατανόηση και περιγραφή της εκπαιδευτικής διαδικασίας διδασκαλίας των νέων ελληνικών στο πλαίσιο της τυπικής και της μη τυπικής εκπαίδευσης. Η ερευνητική διαδικασία πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2022. Το δείγμα μας αποτελείται από δεκατρεις εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι διδάσκουν ελληνικά σε τάξεις υποδοχής των δημόσιων σχολείων και σε δομές. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η ημιδομημένη συνέντευξη. Τα κύρια ερωτήματα αφορούν τη δομή των τάξεων, τις ανάγκες και τις δυσκολίες του προσφυγικού μαθητικού πληθυσμού και τις τεχνικές διδασκαλίας που εφαρμόζονται. Η μέθοδος που ακολουθείται για την ανάλυση των δεδομένων είναι η θεματική ανάλυση. Τα ευρήματα έδειξαν ελλείψεις σε θέματα κεντρικής οργάνωσης του Υπουργείου Παιδείας, ενώ αναδείχθηκε η ετερογένεια των παιδιών προσφύγων και οι ειδικές εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Οι διδακτικές τεχνικές που ακολουθούσαν οι δάσκαλοι φαινόταν γενικά να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των προσφυγόπουλων, ωστόσο έγιναν κάποιες προτάσεις για τον εμπλουτισμό αυτών των πρακτικών μέσα από μια διαφορετική διδακτική προσέγγιση.