Στα πλαίσια των διαφόρων κοινωνιών διαχρονικά μπορεί να υφίσταται η χρήση διαφόρων τοπικών γλωσσικών ιδιωμάτων, τα οποία την ίδια στιγμή συναποτελούν τοπικές διαλέκτους μιας κοινής γλώσσας. Κάτι τέτοιο, για παράδειγμα, διαχρονικά είχε παρατηρηθεί στα πλαίσια του αρχαίου ελληνικού κόσμου, όπου η αρχαία ελληνική γλώσσα δεν είχε πάψει να είναι διαχωρισμένη σε κάποιες διακριτές μεταξύ τους διαλέκτους, όπως τη δωρική, την ιωνική, την αιολική, την αρκαδοκυπριακή κλπ. Αυτό το στοιχείο παράλληλα όμως, είναι εμφανές σε πολλά μέρη του κόσμου και στη σύγχρονη εποχή κι αυτό εδώ κι αιώνες άλλωστε συμβαίνει και στην περίπτωση του ελληνικού χώρου.
Είναι χαρακτηριστικό πως ήδη ακόμα και από αιώνες πριν είχε αρχίσει να αναδύεται, ως προς την ελληνική γλώσσα, το στοιχείο των διαφόρων τοπικών διαλέκτων της μέσα από διάφορα έργα της νεότερης ή σύγχρονης ελληνικής Λογοτεχνίας. Αυτό το στοιχείο, για παράδειγμα, είναι αλήθεια, πως μπορεί κανείς να το «ανιχνεύσει» μέσα από την περίπτωση των διαφόρων ποιητικών ή πεζογραφικών έργων της Επτανησιακής Λογοτεχνίας του 19ου αιώνα (π.χ. Λασκαράτος).
Στην πορεία, όπως συνέβη και με άλλες κοινωνίες ανά τον κόσμο, και στον σύγχρονο ελληνικό χώρο σημειώθηκε μια τάση υποχώρησης ή και εξαφάνισης των διαφόρων τοπικών διαλέκτων. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά κι ενός σύγχρονου τρόπου ζωής, μέσα από τον οποίο αποτυπώθηκε παράλληλα και η επιρροή γλωσσικών στοιχείων και διαλεκτικών γνωρισμάτων λόγω της επαφής με τα σύγχρονα media (κινηματογράφο, τηλεόραση ή τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα στις μέρες μας).
Αυτό από την άλλη μεριά όμως, δεν σημαίνει πως ενίοτε μέσα από τον κόσμο των media δεν μπορεί να υφίσταται η προβολή στοιχείων αυτών των ιδιαίτερων κατά τόπους γλωσσικών διαλέκτων. Κάτι τέτοιο άλλωστε εδώ και καιρό μπορεί να αποτυπώνεται μέσα από τις περιπτώσεις διαφόρων τηλεοπτικών σειρών. Θα έλεγε εδώ κάποιος, πως μια τέτοια διαδικασία πάντως εν μέρει φαίνεται κάπως να έχει έναν σατιρικό χαρακτήρα μέσω του οποίου προκύπτει περισσότερο η προβολή ορισμένων επιλεγμένων χαρακτηριστικών της κάθε διαλέκτου, τα οποία παραδοσιακά έχουν θεωρηθεί ως τα πλέον ενδεικτικά τους παραδείγματα. Η συγκεκριμένη διπλωματική επίσης εξετάζει τις στάσεις των μη διαλεκτόφωνων έναντι αυτών των στοιχείων, όπως παρουσιάζονται σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές.
In the context of different societies, the use of different local language idioms may exist over time, which at the same time constitute local dialects of a common language. Something like this, for example, had been observed over time in the context of the ancient Greek world, where the ancient Greek language had not ceased to be divided into some distinct dialects, such as Doric, Ionic, Aeolic, Arcado-Cypriot, etc. This element at the same time, it is evident in many parts of the world and in modern times and this has been happening for centuries in the case of the Greek area as well.
It is characteristic that even centuries before, the element of its various local dialects had begun to emerge, in terms of the Greek language, through various works of modern or modern Greek Literature. This element, for example, is true, as one can "detect" it through the case of the various poetic or prose works of the Ionian Literature of the 19th century (e.g., Laskaratos).
Along the way, as happened with other societies around the world, in the modern Greek area too there was a trend of retreat or even disappearance of the various local dialects. This was a result of the national education system, but also of a modern way of life, through which the influence of linguistic elements and dialectal features due to contact with modern media (cinema, television or modern digital media nowadays) was also reflected.
This, on the other hand, does not mean that sometimes through the world of media there cannot be the projection of elements of these special local language dialects. After all, something like this can be reflected for a long time through the cases of various television series. Someone would say here that such a process, however, in part seems to have a satirical character through which the projection of certain selected characteristics of each dialect, which have traditionally been considered as their most indicative examples, emerges more. This thesis also examines the attitudes of non-dialect speakers towards these elements, as presented in various television series.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΚΡΗ ΕΛΕΝΗ