Η παρούσα εργασία αποτελεί μια έρευνα πάνω στο φαινόμενο του ρεύματος/κινήματος των Νεοορθοδόξων, που εμφανίστηκε στη μακρά  περίοδο της Μεταπολίτευσης και που ο απόηχος του διατηρείται έως τις μέρες μας. Πιο συγκεκριμένα αναζητήθηκε η προέλευσή του, οι ιδέες, οι απόψεις και οι θέσεις των Νεοορθοδόξων, οι πηγές πάνω στις οποίες τις θεμελίωναν, ποιοι ήταν οι κύριοι εκπρόσωποι του ρεύματος, οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις των απόψεών τους. Ο εντοπισμός της πολιτικής συγκυρίας, των ιδεολογικών και κοινωνικών δεδομένων της εποχής που διαδέχτηκε την επτάχρονη περίοδο της δικτατορίας, μιας περιόδου που σηματοδοτεί το πέρασμα από την πολιτική στην κουλτούρα και την αναζήτηση συλλογικών ταυτοτήτων σε σύνδεση με τα νέα πολιτισμικά δεδομένα. Αναγκαία και η αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν με σταθμό τη δεκαετία του ’60 προκειμένου να κατανοηθεί πολύπλευρα και σε βάθος χρόνου η επιβίωση και εξέλιξη εκείνων των στοιχείων που συντέλεσαν στην (επαν)εμφάνιση στη δεκαετία του ’80 του φαινομένου της Νεοορθοδοξίας. Τέτοια στοιχεία είναι, κυρίως, ο  αντιδυτικισμός αλλά και ο αντικρατικισμός, ενώ είναι κυρίαρχη, σφοδρή και διαχρονική η εχθρότητα τους απέναντι στον Διαφωτισμό, τη Νεωτερικότητα και σε ό,τι θεωρούν ως πολιτισμικά  προϊόντα τους. Ταυτίζουν τον ελληνισμό με την Ορθοδοξία ενώ νοσταλγούν και αναζητούν  την επιστροφή στις ρίζες, στην  ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και  στον χαμένο  κοινοτισμό του Μεσαίωνα και της τουρκοκρατίας. Στην περίοδο αυτή εμφανίστηκε το «παράδοξο» της εμφάνισης ενός «διαλόγου» μεταξύ μαρξιστών-αριστερών και Νέο-ορθοδόξων, σε μια προσπάθεια σύγκλισης απόψεων, ο οποίος έτυχε μεγάλης προβολής από τον ημερήσιο και περιοδικό τύπο χωρίς να προκύψει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Απέναντι στο φαινόμενο της Νεοορθοδοξίας αναπτύχθηκε ένας σημαντικός αντίλογος που προέρχονταν  τόσο από τον θεολογικό όσο και από τον πολιτικό, κυρίως αριστερό,  χώρο, ενώ εξακολουθεί για κάποιους να εκκρεμεί ο διάλογος μεταξύ Ορθοδοξίας και Νεωτερικότητας.

The current project is focusing on the Neo-Orthodox movement, that emerged during the period after the dictatorship and its ideas are still present nowadays. More specifically, the origin, ideas, opinions and views of the Neo-Orthodox movement were researched. The influences and the background of the main leaders, along with their points of conflict and consensus are also a part of the research. Identified the political landscape, the ideological and social background of the era after the dictatorship, an era that that outlines a path from policy to culture and seeking collective identities in connection with a new cultural reality. It is highly important to investigate the past and more specifically the 60s, to understand from many points of view and throught the years that led to the re-emergence of the Neo-Orthodox movement during the 80s. Some important ideological components are the views against the west and the power of the state, along with a contemporaneous hostility towards Renaissance, Modernity and anything directly or indirectly associated to these. They tend to combine the Greek culture with Orthodoxy and they seek to return to the cultural roots of Christianity and to the Medieval values during the occupation of Greece by the Ottoman empire. There is also the paradox of a dialogue between the Marxist left and the Neo-Orthodox, during an effort to converge their views, that happened to be on the spotlight of the press, without any significant breakthrough, though. Opposing the Neo-Orthodox movement, voices both from the church and the political left emerged, while the debate is still active.