Η παρούσα διπλωματική εργασία εκπονήθηκε με σκοπό να παρουσιάσει την αξιοποίηση της ψηφιακής αφήγησης ως εργαλείου για τη διδασκαλία της Ιστορίας στην εκπαίδευση μέσα από μια συγκεκριμένη περίπτωση μελέτης, τη δημιουργία εκπαιδευτικής ψηφιακής
πλατφόρμας στη Γερμανική Σχολή Αθηνών από μαθητές/μαθήτριες, στην οποία αξιοποιήθηκε το ανέκδοτο αρχειακό υλικό της Σχολής των ετών 1933-1944. Επικεντρώνεται πιο συγκεκριμένα στη διαμόρφωση και αξιοποίηση διαφορετικών ειδών ψηφιακής αφήγησης, όπως χρησιμοποιήθηκαν στην ψηφιακή πλατφόρμα με στόχο να αποτυπωθεί ο συσχετισμός του ειδικού με το γενικό, η ιστορία ενός σχολείου με την ιστορία ενός τόπου και τη διεθνή πραγματικότητα. Εστιάζει στην ψηφιακή αφήγηση των
συνεντεύξεων ως μέσου προσέγγισης της Ιστορίας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εξηγεί
τον τρόπο με τον οποίο οι μαθητές/μαθήτριες εργάστηκαν, για να παράξουν ψηφιακές αφηγήσεις συνεντεύξεων και παρουσιάζει πώς αυτή η ιστορική πηγή προσλαμβάνεται από τους μαθητές/μαθήτριες. Πιο συγκεκριμένα, εκθέτει αναλυτικά τις δεξιότητες που ανέπτυξαν οι μαθητές/μαθήτριες, κατά τη διαδικασία παραγωγής των συνεντεύξεων και
κατά την πρόσληψη τους ως ιστορικών πηγών, αξιοποιώντας μέσα από την προοπτική των μαθητών/μαθητριών τη χρησιμότητα της ψηφιακής αφήγησης των συνεντεύξεων για την εμβάθυνση σε ιστορικά γεγονότα. Οι μαθητές/μαθήτριες και κατά την παραγωγή των συνεντεύξεων και στην πρόσληψη αυτών ανέπτυξαν σημαντικές δεξιότητες, όπως τον ψηφιακό γραμματισμό, την πολυπρισματικότητα, την κριτική και διερευνητική σκέψη, την εμβάθυνση σε γεγονότα ιστορικά, ενώ διαπιστώθηκε ότι με την ενεργή συμμετοχή τους στην ερευνητική διαδικασία απέκτησαν περαιτέρω κίνητρα για τη μελέτη του μαθήματος της Ιστορίας.

The present thesis was written with the objective of illustrating the implementation of digital storytelling as an educational tool for teaching the subject of History in schools. This will be attempted, through a certain study case- the creation of an educational digital platform made by the DSA students, through which unedited material of the DSA archives (1933-1944) were both used and processed. The current paper focuses on the shaping and utilisation of different genres of digital storytelling, according to the manner with which they were used on the specific digital platform. More specifically, the main goal is to depict the correlation between the ‘specific’ and the ‘general’ that can be observed through the connection among three axes, the history of a school, the history of a place and the international reality and context. This body of work will also stress the importance of digital storytelling of the interviews used, as a core education tool in studying History. It explains the way with which the DSA students worked to produce digital storytelling formats of the interviews and finally, it presents how this historical source was perceived and processed as such by the students. It elaborates on the skills which were acquired by the students during the interviews production, how they processed them as historical sources and it reveals their importance and utility as a vehicle leading to the understanding of the historical facts in depth. During the above procedure, the students developed and honed new skills, such as digital literacy, the acquisition of insight through multiple spectra, application of critical and probing thinking and the deepening into historical aspects. At the same time, it was reported that the students, via the certain procedure and their vehement participation in the project, were particularly motivated to continue studying more profoundly the subject of History.