Σκοπός της παρούσας έρευνας δράσης είναι να μελετηθούν οι επιδράσεις της δημιουργίας ψηφιακών ιστοριών στον γραπτό λόγο μαθητών της Στ’ Δημοτικού. Η έρευνα βασίζεται σε μια διδακτική παρέμβαση με συμμετέχοντες δεκαεννιά (19) μαθητές που χωρίστηκαν κατ’ επιλογήν σε εννιά (9) ομάδες και διήρκησε συνολικά δύο (2) εβδομάδες και δώδεκα (12) διδακτικές ώρες. Οι μαθητές ήταν εξοικειωμένοι τόσο στην ψηφιακή αφήγηση όσο και στη δημιουργική γραφή, ωστόσο δεν είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι ψηφιακές ιστορίες.

 Συγκεκριμένα, δίνεται έμφαση σε κάθε στάδιο δημιουργίας της ψηφιακής αφήγησης. Μελετάται το πώς το καθένα από αυτά επιδρά στη δημιουργία του κειμένου και πώς διαφοροποιείται το αρχικό σενάριο σταδιακά από το χαρτί στο ψηφιακό περιβάλλον. Κατόπιν, οι μαθητές αξιοποιώντας την εμπειρία τους, καλέστηκαν να ξαναγράψουν την ιστορία τους βασισμένοι στην ψηφιακή τους ιστορία και στο συνοδό υλικό που δημιούργησαν, ώστε να διαφανεί η συνολική επίδραση της δημιουργίας ψηφιακών ιστοριών και να διαπιστωθεί κατά πόσο τα κείμενα παρουσιάζονται ποιοτικότερα και σε ποια χαρακτηριστικά.

Λαμβάνονται υπόψη και εξετάζονται παράλληλα ο ρόλος του ψηφιακού εργαλείου Canva, το οποίο αξιολογείται αν και κατά πόσο ήταν κατάλληλο για την παρούσα δραστηριότητα, καθώς και το κατά πόσο οι μαθητές είχαν προϋποθέσεις δημιουργικής συνεργασίας ώστε να επιτύχουν δημιουργικά αποτελέσματα στο πλαίσιο της ομάδας τους.

Τα αποτελέσματα της έρευνας φανερώνουν πως η δημιουργία ψηφιακών ιστοριών από τους μαθητές συντελεί στην ποιοτικότερη παραγωγή γραπτού λόγου, αφού τα τελικά κείμενα παρουσιάζονται βελτιωμένα σε επίπεδο συνολικής δομής, λέξης και παραγράφου. Η αφήγηση κρίνεται ποιοτικότερη και ως προς τη σύνταξη, τη νοηματική συνοχή, τη ζωντάνια και πειστικότητα. Το κάθε στάδιο δημιουργίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο προς την επίτευξη του σκοπού, δηλαδή της ποιοτικότερης αφήγησης, ενώ παράλληλα οι μαθητές ανέπτυσσαν και καλλιεργούσαν ποικίλες δεξιότητες, όπως αυτές της οργάνωσης, της σκηνοθεσίας, της σύνθεσης. Ο βαθμός δημιουργικής συνεργασίας που επέδειξαν καθόρισε την ποιότητα των ιστοριών τους, οι οποίες κρίνονται ποιοτικότερες όταν τα μέλη των ομάδων συμμετείχαν ισότιμα.

Επομένως, παρατηρείται η σύγκλιση μεταξύ των πεδίων της ψηφιακής αφήγησης και δημιουργικής γραφής, αφού το σενάριο είναι αποτέλεσμα μιας δημιουργικής διαδικασίας, η οποία τροποποιείται, εμπλουτίζεται και βελτιώνεται μέσω της δημιουργίας ψηφιακών ιστοριών. Τέλος, οι μαθητές ανέπτυξαν και καλλιέργησαν δεξιότητες του 21^ου αιώνα, ήπιες και ψηφιακές, σύμφωνα με τους στόχους των Προγραμμάτων Σπουδών και του ΙΕΠ.

The purpose of this action research is to study the effects of creating digital stories on the writing skills of 6th grade students. The research is based on a teaching intervention involving nineteen (19) students who were randomly divided into nine (9) groups and lasted two (2) weeks or twelve (12) teaching hours. Students were familiar with both digital storytelling and creative writing, but this was the first time the students were given the task of creating their own digital stories.

Specifically, emphasis is placed on each stage of creating the digital storytelling. It is studied how each of them affects the creation of the text and how the original script is gradually modified from paper to the digital environment. Then, the students, using their experience, were invited to rewrite their story based on their digital story and the accompanying material and sheets they created, in order to see the overall effect of creating digital stories and to determine whether the texts are presented improved and which features are better.

At the same time the role of the digital tool Canva is considered and its suitability for the present activity is evaluated. Also is being considered whether the students were ready for collaborative creativity to achieve their goals.

The results of the research show that the creation of digital stories by the students contributes to the better quality of the texts, since the final texts are presented improved at the levels of overall structure, word and paragraph. The storytelling is presented in improved quality in terms of syntax, semantic coherence, vitality and persuasiveness. Each stage of creation played an important role towards the achievement of the goal, while at the same time the students developed and cultivated various skills, such as those of organization, direction, composition. The quality of the stories was determined by the degree of collaborative creativity they demonstrated, When team members participated equally, quality of the stories increases.

Therefore, the convergence between the scientific fields of digital storytelling and creative writing is observed, since the script is the result of a creative process, which is modified, enriched and improved through the task of creating digital stories. Finally, the students developed and cultivated 21st century skills such as soft and digital skills, according to the objectives of the curriculums and the Institute of Educational Policy (IEP).