Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο οι σύγχρονες κοινωνίες έρχονται αντιμέτωπες με το φαινόμενο της διγλωσσίας/πολυγλωσσίας, ως απόρροιας των συνεχών μετακινήσεων των πληθυσμών από τη μία χώρα στην άλλη. Την ίδια πραγματικότητα βιώνει και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς οι μετακινήσεις και οι μεταναστεύσεις των πληθυσμών είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο. Οι μετακινήσεις αυτές με τη σειρά τους, επιφέρουν αλλαγές σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας γενικότερα, ενώ στη σχολική ζωή ειδικότερα, δημιουργούνται νέα δεδομένα αφού μαθητές με διαφορετικό κοινωνικοπολιτισμικό υπόβαθρο, αναμειγνύονται με ντόπιους.

Στην εργασία αυτή μελετάμε την έννοια της διγλωσσίας/πολυγλωσσίας, και διαπιστώνουμε μέσα από την βιβλιογραφία πως η διατήρηση της διγλωσσίας και της πολυγλωσσίας αντίστοιχα, αποτελούν κομβικό στοιχείο για την ανάπτυξη τόσο της γλώσσας κληρονομιάς, όσο και της δεύτερης ξένης γλώσσας (Γ2). Έπειτα, μέσω συλλογής ποιοτικών δεδομένων και δομημένης συνέντευξης, διενεργείται μελέτη περίπτωσης μιας δίγλωσσης μαθήτριας, η οποία φοιτά σε ελληνικό σχολείο. Για να υλοποιηθεί η έρευνα, τέθηκαν κάποιοι στόχοι και μελετήθηκαν συγκεκριμένοι άξονες, ώστε να αναλυθούν όσο το δυνατόν καλύτερα τα αποτελέσματα.

Τους κύριους άξονες αποτελούν το εκπαιδευτικό και το οικογενειακό περιβάλλον. Από τη μια πλευρά, μελετάται η στάση των εκπαιδευτικών απέναντι στο φαινόμενο της διγλωσσίας, καθώς και οι πρακτικές που χρησιμοποιούν από τη μεριά τους για να ενισχύσουν τη γλωσσική ανάπτυξη της μαθήτριας. Από την άλλη πλευρά, μελετάται η στάση των γονιών απέναντι στη διγλωσσία και οι όποιες πρακτικές ακολουθούνται από τους ίδιους, με στόχο τη γλωσσική ενίσχυση της μαθήτριας. Τέλος, λαμβάνεται υπόψη το γλωσσικό προφίλ της μικρής δίγλωσσης μαθήτριας, η στάση της απέναντι στις δύο γλώσσες και το κατά πόσο την επηρεάζουν οι πρακτικές του οικογενειακού και του σχολικού περιβάλλοντος, είτε θετικά είτε αρνητικά. Η δίγλωσση μαθήτρια αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο της μελέτης.