Η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στη διερεύνηση της ιδιαιτερότητας του σεναριακού λόγου του David Lynch μέσα από τη διεξοδική εξέταση της ταινίας του Lost Highway. Η εργασία αποτελείται από ένα θεωρητικό μέρος και ένα δημιουργικό. Στο θεωρητικό μέρος αρχικά παρουσιάζεται το κινηματογραφικό έργο του David Lynch, καθώς και δεδομένα για την ταινία. Έπειτα η εργασία επικεντρώνεται στους διαταινιακούς συσχετισμούς του Lost Highway με έργα τόσο του ίδιου όσο και άλλων σκηνοθετών. Επίσης αναλύονται τα στοιχεία που κατατάσσουν τη συγκεκριμένη ταινία στα neo noir films. Στη συνέχεια αναφέρεται η επίδραση του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο, ενώ εξετάζεται η σχέση του σεναρίου του Lost Highway με τη θεωρία του Freud για το όνειρο. Επιπλέον αναλύεται το πώς επιτυγχάνεται η ανοικείωση με βάση τη θεωρία του Freud και του Lacan. Ακολούθως η μελέτη εστιάζει στην αφηγηματική δομή και εξηγείται γιατί πρόκειται για ταινία που ακολουθεί το αφηγηματικό σχήμα moebius και πως συσχετίζεται με την ψυχολογική/διασχιστική διαταραχή της φούγκας. Επίσης αναλύονται τα αντιθετικά στοιχεία της πλοκής. Τέλος, γίνεται μία σύντομη αναφορά στον ρόλο των χαρακτήρων γενικά στα σενάρια των ταινιών και καταληκτικά αναλύονται οι χαρακτήρες της συγκεκριμένης ταινίας. Το δημιουργικό κομμάτι περιλαμβάνει ένα σενάριο για μια μικρού μήκους κινηματογραφική ταινία, στο οποίο γίνεται προσπάθεια να εφαρμοστούν στοιχεία της θεωρίας που αναλύθηκαν στο θεωρητικό κομμάτι σχετικά με την ψυχολογική/διασχιστική διαταραχή της φούγκας.

This thesis aims to investigate the specificity of David Lynch's scripted discourse through a thorough examination of his film Lost Highway. The work consists of a theoretical part and a creative part. When examining the theoretical part, initially information about David Lynch's work is revealed, along with some data about the film as well. It then focuses on Lost Highway's cross-film correlations with both his own and other directors' works. Also analyzed are the elements that classify this particular film among neo noir films. Then the influence of surrealism in cinema is mentioned. At the same time the relationship of the film’s script of Lost Highway is examined using Freud's theory of dream. Furthermore, it can be analyzed that defamiliarization is achieved based on Freud's and Lacan's theory. The study then focuses on the film’s narrative structure and explains why it is a moebius strip and how it relates to the psychological/dissociative fugue disorder. The contrasting elements of the plot are also analyzed. Finally, first a brief reference is made to the role of characters in general in movie scripts and then the paper focuses on the characters of this particular movie. The creative part includes a script for a short film in which an attempt is made to apply elements of the theory analyzed in the theoretical part.