Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία αναφέρεται στο έργο των Δασικών Συνεταιρισμών ως επιχειρήσεων στα πλαίσια της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας. Αρχικά παρατίθεται η θεωρία αναφορικά με τους ορισμούς της Κοινωνικής Οικονομίας και των Κοινωνικών Επιχειρήσεων και αποσαφηνίζονται σημαντικές έννοιες όπως του δάσους, των δασικών εκτάσεων και των δασικών προϊόντων που αυτοί εμπορεύονται. Μια μικρή περιήγηση στον κόσμο και μια πιο διευρυμένη στην Ελλάδα καλείται να δώσει διευκρινήσεις για τον τρόπο με τον οποίο τα δασικά αγαθά παράγονται, αξιοποιούνται και εμπορεύονται προς επιβίωση των εκάστοτε τοπικών κοινωνιών. Η επιχειρηματική δραστηριότητα των Δασικών Συνεταιρισμών παράγει αξία η οποία δημιουργεί οικονομικά οφέλη για την τοπική κοινωνία με όρους αποανάπτυξης. Στην Ελληνική επικράτεια υφίστανται 285 Δασικοί Συνεταιρισμοί. Μέσα από τη διεξαγωγή τυποποιημένου ερωτηματολογίου, όπου συμμετείχαν 50 εκπρόσωποι Δασικών Συνεταιρισμών από όλη την επικράτεια, διαπιστώνεται ότι εμφανίζονται από το 1900. Οι εκπρόσωποι τους συνήθως είναι πρόεδροι και τα μέλη τους από 26 έως 50 άτομα. Στην επιχειρηματικής τους δραστηριότητα παράγουν και εμπορεύονται ξυλεία και παρέχουν μια γκάμα υπηρεσιών όπως κοπή δένδρων, τοποθέτηση κορμοδεμάτων, συντήρηση αντιπυρικών ζωνών και άλλα. Οι βασικοί πελάτες τους ανήκουν στις κατηγορίες Business-to-Business (B2B) και Business-to-Government (B2G), έμποροι ξυλείας και το κράτος αντίστοιχα. Στους Δασικούς Συνεταιρισμούς απασχολούνται κυρίως τα μέλη τους όπως και εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται σε επίπεδο εποχιακής απασχόλησης. Οι Δασικοί Συνεταιρισμοί προσφέρουν στους κατοίκους της εκάστοτε περιοχής που δραστηριοποιούνται κοινωνικοποίηση, αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια και κατ’ επέκταση κοινωνική ευημερία. Επιπλέον συμβάλουν σημαντικά στην οικονομία της τοπικής κοινωνίας δημιουργώντας εισοδήματα από τις εμπορικές δραστηριότητες. Κατά την διάρκεια αυτών, οι Δασικοί Συνεταιρισμοί συνάπτουν συνεργασίες με άλλους συνεταιρισμούς που επιφέρουν για τους ίδιους έσοδα και ικανότητα συλλογικής διεκδίκησης δικαιωμάτων. Επίσης συνεργάζονται με το δημόσιο και με διαφόρους ιδιωτικούς φορείς. Σημαντική είναι και η συμβολή των Δασικών Συνεταιρισμών στην προάσπιση του περιβάλλοντος καθώς προστατεύουν τα δάση. Από το κράτος ο βαθμός στήριξης δεν είναι ικανοποιητικός συγκριτικά με τον προσδοκώμενο. Η ανάπτυξη των δασικών συνεταιρισμών φαίνεται να εμποδίζεται από το νομικό πλαίσιο, την υποστελέχωση των δασικών υπηρεσιών, την ελλιπή συντήρηση του δασικού οδικού δικτιού και την έλλειψη χρηματοδότησης. Την ανάπτυξη τους θα ευνοούσε η χρηματοδότηση για επένδυση σε ανανέωση του εξοπλισμού και η επιμόρφωση των μελών.

This thesis refers to the work of Forest Cooperatives as enterprises in the context of the Social Solidarity Economy. First, the theory regarding the definitions of Social Economy and Social Enterprises is presented and important concepts such as forest, forest land and the forest products they trade are clarified. A short tour of the world and a more extended one in Greece is invited to clarify how forest goods are produced, exploited and traded for the survival of local communities. The business activity of forestry cooperatives generates value that creates economic benefits for the local community in terms of degrowth. There are 285 Forestry Cooperatives in the Greek territory. Through a standardized questionnaire, in which 50 representatives of Forestry Cooperatives from all over the country participated, it was established that they have been in existence since 1900. Their representatives are usually presidents and their members range from 26 to 50 persons. In their business activities they produce and trade timber and provide a range of services such as tree felling, logging, firebreak maintenance and others. Their main customers belong to the Business-to-Business (B2B) and Business-to-Government (B2G) categories, timber merchants and the government respectively. Forestry Cooperatives employ mainly their members as well as workers hired on a seasonal basis. Forestry Cooperatives offer socialization, solidarity and mutual aid and thus social welfare to the inhabitants of the area in which they operate. In addition, they make a significant contribution to the economy of the local community by generating income from commercial activities. In the process, the Forestry Cooperatives enter into partnerships with other cooperatives that generate income for themselves and the ability to collectively claim rights. They also cooperate with the public authorities and various private bodies. Forestry cooperatives also make an important contribution to the protection of the environment as they protect forests. The level of support from the state is not satisfactory compared to what is expected. The development of forestry cooperatives seems to be hampered by the legal framework, understaffing of forestry services, poor maintenance of the forest road network and lack of funding. Their development would benefit from funding for investment in equipment renewal and training of members.