Το 1895 o Όσκαρ Ουάιλντ δικάστηκε και καταδικάστηκε στη Μ. Βρετανία με τον νόμο περί ομοφυλίας. Ο Τύπος παρουσίασε την είδηση προβάλλοντας κάθε σκανδαλοθηρική λεπτομέρεια, κατηγορώντας ουσιαστικά τον Ουάιλντ, θέτοντάς τον οριστικά στο περιθώριο. Ο χαρισματικός συγγραφέας φυλακίστηκε για 2 χρόνια, έχασε όλη του την περιουσία, χλευάστηκε από τα πλήθη και αναγκάστηκε να φύγει αυτοεξόριστος στη Γαλλία μετά την αποφυλάκισή του. Στην παρούσα εργασία ερευνούμε τον κυριαρχικό ρόλο του Τύπου στην υπόθεση Ουάιλντ και παράλληλα παρουσιάζουμε τον τρόπο με τον οποίο τα ΜΜΕ αποτελούν διαχρονικά αίτιο και αιτιατό πολιτισμικής αλλοτρίωσης. Παρουσιάζουμε τις θέσεις θεωρητικών, με έμφαση στους Μαρξ, Marcuse και Αλτουσέρ και αντλούμε κοινωνιολογικό και ανθρωπολογικό υλικού από την επισκόπηση εφημερίδων.  Εκτός από τη μελέτη περίπτωσης του Οσκαρ Ουάιλντ, αναφερόμαστε και στις περιπτώσεις Άλαν Τούρινγκ και Φρέντι Μέρκιουρι.

Ιn 1895 Oscar Wilde went under trial and convicted due to the Homosexuality Act in Great Britain. The Press presented the case with every scandalous detail, effectively criticizing Wilde, marginalizing him for life. The charismatic writer was imprisoned for 2 years, lost all his property, was ridiculed by the crowds and forced to go into a self-imposed exile in France after his release. In this dissertation we investigate the dominant role of the Press in Wilde’s case and at the same time we present the way in which the media are both the cause-and-effect of cultural alienation. We present the views of theorists, with an emphasis on Marx, Marcuse and Althusser and we use sociological and anthropological material from newspapers of Wilde’s era –until today. In addition to the Oscar Wilde case study, we also refer to the cases of Alan Turing and Freddie Mercury.