Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η υλοποίηση δύο διδακτικών σεναρίων που αφορούν την ένταξη της διαλεκτικής ποικιλίας της κυπριακής στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Διατρέχοντας τη βιβλιογραφία, διαπιστώνουμε πως γίνονται προσπάθειες για ένταξη της ποικιλότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσα από το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (2011), το οποίο σημειώνει την ανάγκη επεξεργασίας κειμένων που αξιοποιούν όλο τον πλούτο της νεοελληνικής γλώσσας σε αντιπαραβολή πάντοτε με την καλλιέργεια της πρότυπης γλώσσας. Οι προτάσεις αυτές, όμως, παραμένουν σε θεωρητικό ακόμη πλαίσιο, χωρίς να δίνονται συγκεκριμένες κατευθύνσεις προς τους/τις εκπαιδευτικούς και χωρίς η Πολιτεία να μεριμνήσει να τους/τις επιμορφώσει σε θέματα διδασκαλίας των διαλεκτικών συστημάτων. Έτσι, η παρουσίαση της ποικιλότητας αποτελεί καθαρά προσωπική επιλογή του/της διδάσκοντα/ουσας.

            Αναφορικά με το πρακτικό μέρος της εργασίας έγινε προσπάθεια επαφής των μαθητών/τριών με την κυπριακή διάλεκτο μέσα από παραμύθια, γεγονός που συμβαδίζει άμεσα με τα ενδιαφέροντα και την εξωσχολική πραγματικότητα που βιώνουν. Η διδακτική παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στη Δ’ τάξη του 33^ο Δημοτικού σχολείου Ανατολικής Θεσσαλονίκης και βασίστηκε στις αρχές της παιδαγωγικής των Πολυγραμματισμών, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών σχετικά με τη γλωσσική ποικιλία, τη διεύρυνση του γλωσσικού τους πλούτου, αλλά και την υιοθέτηση θετικών στάσεων απέναντι στην κυπριακή διάλεκτο. Πέραν των παρεμβάσεων, διανεμήθηκαν στα παιδιά δύο ερωτηματολόγια ανατροφοδότησης μέσω των οποίων έγινε διακριτή η διάθεση των παιδιών να μελετήσουν την κυπριακή διάλεκτο, την οποία θεώρησαν ισότιμη γλώσσα σε σχέση με την πρότυπη ελληνική, όμως η πλειοψηφία θεώρησε ότι η διδασκαλία της θα πρέπει να περιορίζεται στα πλαίσια της κυπριακής εκπαίδευσης.

            Ως συμπέρασμα σημειώνεται η ανάγκη επαφής των μαθητών/τριών με τη γλωσσική ποικιλότητα από μικρή ηλικία μέσω πρωτότυπου διαλεκτικού υλικού που θα άπτεται στα ενδιαφέροντά τους. Επιπλέον, είναι θεμιτή η αναδιάρθρωση των Αναλυτικών Προγραμμάτων και των σχολικών βιβλίων σε συνδυασμό με την επιμόρφωση των διδασκόντων/ουσών, ώστε η διδασκαλία των διαλέκτων να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

The aim of this thesis is the implementation of two teaching scenarios concerning the integration of the Cypriot dialectic variety in the Greek educational system. Going through the existing literature, we notice that efforts are being made to integrate diversity in the educational process through the New Curriculum (2011), which points out the need to produce texts that exploit the richness of the Modern Greek language in contrast to the cultivation of the standard language. However, these proposals still remain in a theoretical framework, without giving specific guidelines to teachers and without the State taking care to train them in the teaching of dialectic systems. Thus, the presentation of diversity is a purely personal choice of the teacher.

Regarding the more practical part of this thesis, an attempt was made to bring the students into contact with the Cypriot dialect through fairy tales, which is directly in line with their interests and the extracurricular reality they experience. The educational intervention took place in the 4th grade class of the 33rd primary school of Eastern Thessaloniki and was based on the principles of the pedagogy of Multiliteracies, in order to raise awareness among children about linguistic diversity, the broadening of their linguistic richness and the adoption of positive attitudes towards the Cypriot dialect. In addition to interventions, two feedback questionnaires were distributed to the children, through which the children’s willingness to study the Cypriot dialect, which they considered to be an equal language in relation to standard Greek, but the majority considered that its teaching should be limited to the context of Cypriot education, could be identified.

In conclusion, there is a need for students to be exposed to linguistic diversity from an early age through original dialectic material that is relevant to their interests. Furthermore, it is legitimate to restructure the Curricula and school textbooks in combination with the further training of teachers, so that the teaching of dialects becomes an integral part of the educational process.