Η ευρεία χρήση του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στις μέρες μας έχει διευρύνει τις δυνατότητες επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των χρηστών/τριών σε βαθμό ασύλληπτο σε σχέση με το παρελθόν. Ωστόσο, η διαχωριστική γραμμή σε σχέση με όσα επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να αναρτηθούν ή να λεχθούν όχι μόνο στις διάφορες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και στον δημόσιο λόγο είναι δυσδιάκριτη, τουλάχιστον για την πλειονότητα των ατόμων. Υπό αυτή την έννοια, ανακύπτουν ορισμένα σημαντικά προβλήματα και ένα από αυτά είναι η ρητορική μίσους, την οποία αρκετοί αναγνωρίζουν ως πρόβλημα αλλά αδυνατούν να ορίσουν, καθώς επικρατεί ασάφεια αναφορικά με τις παραμέτρους που τη συνθέτουν.

Η συγκεκριμένη εργασία αναλαμβάνει να προσπελάσει τη ρητορική μίσους διερευνώντας, αρχικά, διαθεματικά το φαινόμενο με βάση τη βιβλιογραφική επισκόπηση, ενώ στη συνέχεια επιχειρεί να αναδείξει κοινωνιογλωσσολογικά το εύρος της ως ένα συνεχές, καθώς και την πολυπρισματική προσέγγισή της με τις γλωσσικές και ιδεολογικές πτυχές της. Στο πλαίσιο, ειδικότερα, της ετερότητας επιχειρείται μέσω της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου η προσπέλαση της ρητορικής μίσους έτσι όπως αποτυπώνεται σε έξι κείμενα, προφορικά και γραπτά, προσώπων με θεσμική, κυρίως, εξουσία στα θεματικά πεδία του σεξιστικού/μισογυνικού και του ξενοφοβικού λόγου. Η επεξεργασία των δεδομένων βασίστηκε στο πρότυπο της κοινωνικοπολιτισμικής προσέγγισης του Fairclough και για την προσέγγιση της κειμενικής ανάλυσης αξιοποιήθηκε η Συστημική Λειτουργική Γραμματική του Halliday. Κύριος στόχος σε όλα τα κείμενα υπήρξε η σύνδεση του μικρο-επιπέδου της γλώσσας με το μακρο-επίπεδο των σχέσεων εξουσίας/ιδεολογίας στο κοινωνικό πλαίσιο μέσω των πρακτικών λόγου από τις οποίες εκκινούν οι φορείς των λόγων.

The widespread use of the internet and social media nowadays has expanded the possibilities of communication and information exchange between users to a degree unimaginable compared to the past. However, the dividing line in relation to what is or is not allowed to be posted or said not only on the various social media platforms but also in public discourse is blurred, at least for the majority of individuals. In this sense, a number of important problems arise, and one of them is hate speech, which many people recognize as a problem but are unable to define, as there is ambiguity regarding the parameters that make it up.

This paper undertakes to access hate speech by first exploring the phenomenon cross-disciplinarily based on the literature review, and then attempts to sociolinguistically highlight its scope as a continuum, as well as its multiprismatic approach with its linguistic and ideological aspects. In the context, in particular, of otherness, the Critical Discourse Analysis attempts to approach hate speech as it is captured in six texts, both oral and written, of persons with institutional mainly power in the thematic fields of sexist/misogynistic and xenophobic discourse. Data processing was based on Fairclough's model for the sociocultural approach, and Halliday's Systemic Functional Grammar was used for the textual analysis approach. The main aim in all texts was to connect the micro-level of language with the macro-level of power/ideology relations in the social context through the discourse practices from which the discourse bearers emanate.