Η παρούσα εργασία ερευνά τον τρόπο με τον οποίο αναπαρίσταται κοινωνιογλωσσικά η κοινωνική θέση στον τηλεοπτικό λόγο. Συγκεκριμένα, αναλύονται αποσπάσματα από δύο κωμικές σειρές, «Ποιος Παπαδόπουλος» και «Το σόι σου». Η εργασία ξεκινάει με το θεωρητικό μέρος, στο οποίο αναφέρονται τα είδη της γλωσσικής ποικιλότητας και παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο οι ομιλητές οικοδομούν κοινωνικές ταυτότητες μέσω των γλωσσικών τους επιλογών. Συνεχίζοντας, εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο η γλωσσική ποικιλότητα αναπαρίσταται στα κείμενα μαζικής κουλτούρας και ο ρόλος της μέσα σε αυτά. Επίσης, αναφέρονται και οι στάσεις των ομιλητών απέναντι στη γλωσσική ποικιλότητα. Παράλληλα, η παρούσα εργασία αναδεικνύει τη σημασία που έχουν τα κείμενα μαζικής κουλτούρας στην εκπαιδευτική διαδικασία και ειδικά στη διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος. Ταυτόχρονα, αναπτύσσονται οι στόχοι του κριτικού γραμματισμού κατά την ανάγνωση και την προσέγγιση ενός κειμένου. Τέλος, αναφέρεται το διδακτικό μοντέλο των πολυγραμματισμών, τα στάδια και οι στόχοι του.

     Όσον αφορά το ερευνητικό μέρος της εργασίας αναλύονται τα αποσπάσματα των κωμικών σειρών που αναφέρθηκαν παραπάνω. Η ανάλυση εστιάζει στο μακροεπίπεδο, το οποίο σχετίζεται με την «ανάλυση ρεπερτορίου» και στο μεσοεπίπεδο που αφορά την «ανάλυση χαρακτήρων». Αυτά τα δύο επίπεδα συνεξετάζονται με τους τέσσερις άξονες που προτείνει η Στάμου για την ανάλυση. Συγκεκριμένα, τον γλωσσολογικό, στον οποίο αναφέρονται οι υφολογικοί και γλωσσικοί κώδικες που είναι κοινωνικά αναγνωρίσιμοι από τους ομιλητές, τον κοινωνιογλωσσικό, στον οποίο εξετάζονται τα κοινωνικά νοήματα που μεταφέρουν οι πρωταγωνιστές μέσω των κοινωνιολέκτων που υιοθετούν, τον σημειωτικό στον οποίο μελετώνται τα υπόλοιπα σημειωτικά συστήματα, όπως το ντύσιμο, τα οποία συμβάλλουν στην οικοδόμηση των κοινωνικών αντιθέσεων και τον ιδεολογικό, στον οποίο ερευνάται η αναπαραγωγή στερεοτύπων για τη γλωσσική και κοινωνική οριοθέτηση των γλωσσικών ποικιλιών μέσω της αναπαράστασης των γλωσσικών ποικιλιών. Επίσης, στο ιδεολογικό επίπεδο μελετάται και ο ρόλος του χιούμορ μέσω του οποίου στοχοποιούνται οι χαρακτήρες. Στη συνέχεια της εργασίας παρουσιάζεται μια διδακτική πρόταση, η οποία στηρίζεται στο μοντέλο των πολυγραμματισμών και παρουσιάζονται τα τελικά συμπεράσματα.