Η παρούσα εργασία, έχει ως στόχο να παρουσιάσει τις στάσεις και την ιδεολογία των ομιλητών του ιδιώματος της Επανομής Θεσσαλονίκης. Βασιζόμενη στις μελέτες του Κουρδή (1997), της Πλαδή (2001) και του Λιόση (2007), οι οποίοι πραγματοποίησαν σχετικές έρευνες που αφορούν τις στάσεις των ομιλητών απέναντι στον διαλεκτικό λόγο, θα πραγματοποιηθούν παρατηρήσεις που αφορούν την αναπαραγωγή ή την αποδόμηση των γλωσσικών στερεοτύπων. Πιο συγκεκριμένα θα καταγραφούν και θα ερμηνευθούν τα συναισθήματα των ομιλητών σχετικά με την τοπική ποικιλία, οι επικοινωνιακές περιστάσεις που τη χρησιμοποιούν και θα σχολιαστεί αν την οριοθετούν γεωγραφικά και λειτουργικά. Επίσης θα καταγραφεί η αξιολογική στάση των υποκειμένων απέναντι στο ιδίωμα, θα παρουσιαστούν δηλαδή οι απόψεις τους σχετικά με το πόσο εύηχο το θεωρούν και αν τους αρέσει να το ακούνε στην τηλεόραση. Τέλος, θα αναφερθεί η αντίληψή τους για το πόσο χρήσιμο κρίνουν να συμπεριληφθεί η τοπική ποικιλία στην εκπαίδευση  και το κοινωνικό προφίλ των ατόμων που τείνουν να θετικοποιούν τη στάση τους απέναντι στο ιδίωμα.