Η εγκατάσταση ενός σημαντικού αριθμού προσφύγων και μεταναστών μαθητριών/τών στην Ελλάδα, τα τελευταία τριάντα χρόνια, επέφερε σημαντικές αλλαγές στη σύσταση του μαθητικού πληθυσμού. Η κυριαρχία της ελληνικής γλώσσας στη γλωσσική εκπαίδευση χαρακτηρίζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και οι νέες αυτές συνθήκες πολιτισμικής και γλωσσικής ανομοιογένειας δημιουργούν την ανάγκη διαχείρισης των νέων αυτών γλωσσών και πολιτισμών στο πλαίσιο, όμως, ενός εθνικού ομογενοποιητικού λόγου.

Οι στάσεις και οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών, οι οποίοι αποτελούν βασικό πυλώνα της μαθησιακής διαδικασίας, ως προς τη θέση των γλωσσών των μαθητριών/τών τους με μεταναστευτικό και μειονοτικό υπόβαθρο στο ελληνικό σχολικό περιβάλλον είναι αυτές οι οποίες επηρεάζουν και διαμορφώνουν τις διδακτικές πρακτικές τους και επομένως τις συνθήκες για συμπεριληπτική ή μη διδασκαλία.

Με βάση τα παραπάνω, η παρούσα εργασία σκοπό έχει να διερευνήσει τις στάσεις και τις αντιλήψεις δέκα εκπαδευτικών (10), διαφόρων ειδικοτήτων ενός δευτεροβάθμιου σχολείου του νομού Λέσβου, σχετικά με τις γλώσσες καταγωγής των μαθητριών/τών τους, με την επίδραση των γλωσσών στην ακαδημαϊκή πρόοδο, με τις διδακτικές ανάγκες των δίγλωσσων μαθητριών/τών, με την αξιοποίηση των μητρικών τους γλωσσών στο σχολικό περιβάλλον και τέλος με την ανάγκη επιμόρφωσης των ίδιων των εκπαιδευτικών σε ζητήματα που σχετίζονται με τη διγλωσσία.

Οι παραπάνω ερευνητικοί στόχοι αποτελούν τους θεματικούς άξονες στους οποίους κατηγοριοποιήθηκε το σύνολο των δεδομένων το οποίο προέκυψε από τις ημι-δομημένες συνεντεύξεις των εκπαιδευτικών. Στη συνέχεια, για την ανάλυση των δεδομένων ακολουθείται η μέθοδος της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου, υιοθετώντας ως μεθοδολογικά εργαλεία το τρισδιάστατο κοινωνιοπολιτισμικό μοντέλο του Fairclough και τη Συστημική Λειτουργική Γραμματική του Halliday.

Αυτό το οποίο διαφαίνεται μέσω της ανάλυσης των δεδομένων είναι ότι ο λόγος των εκπαιδευτικών, ενώ ρητά αποδέχεται την πολιτισμική και γλωσσική ετερότητα των μαθητριών/τών, στην εκπαιδευτική πρακτική εφαρμόζει απόλυτα την ελληνική μονογλωσσία. Αναπαράγει υπόρρητα γλωσσικές ιδεολογίες περιθωριοποίησης των μεταναστευτικών γλωσσών και υιοθετεί στην εκπαιδευτική πρακτική μια στάση αποστασιοποίησης από τις μεταναστευτικές γλώσσες και συστράτευσης προς την ελληνική μονογλωσσία, με την αποκλειστική διδασκαλία της Κοινής Νέας Ελληνικής στις πολυπολιτισμικές και πολύγλωσσες, πλέον, σχολικές τάξεις.

The enrollment to Greek state schools of a significant number of refugee and immigrant students, in the last thirty years, has brought about significant changes in the composition of the student population. The dominance of the Greek language in language education characterizes the Greek educational system and these new conditions of cultural and linguistic heterogeneity create the need to manage these new languages and cultures in the context of a national homogenizing discourse.

The attitudes and perceptions of teachers regarding the languages of students with immigrant and minority backgrounds in the Greek school environment is a key parameter in the learning process. They influence and shape their teaching practices and therefore the conditions for inclusive or non-inclusive teaching.

Based on the above, the purpose of this study is to investigate the attitudes and perceptions of ten (10) teachers, in a secondary school on the island of Lesvos, regarding the languages of origin of their students, their impact on academic progress, the teaching needs of bilingual students, the use of their mother tongues in the school environment and finally the need to educate teachers in issues related to bilingualism.

The above research questions are the thematic axes on which the set of data obtained from the semi -structured interviews are categorized. Critical Discourse Analysis is adopted as the methodological framework for the analysis of data.

Our analysis shows that teachers explicitly embrace the cultural and linguistic diversity of their students. Nevertheless, in actual educational practices they fully apply Greek monolingualism practices. They indirectly reproduce linguistic ideologies for the marginalization of immigrant languages and adopts educational practices of distancing from immigrant languages and joining Greek monolingualism.