Δεκαετία του 1960, εμπορικός κινηματογράφος, Συνοικία το Όνειρο, αντικομουνισμός, κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, λογοκρισία, Μεταπολίτευση, 1922, Μικρασιατική καταστροφή, μισαλλοδοξία, εθνικισμός.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
51
5
Η παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης τον κρατικό μηχανισμό λογοκρισίας πάνω στον ελληνικό κινηματογράφο. Πιο συγκεκριμένα, ερευνάται η λογοκρισία πάνω σε δύο κινηματογραφικές ταινίες σε δύο διαφορετικές δεκαετίες: Η Συνοικία το Όνειρο του Αλέκου Αλεξανδράκη, η οποία προβλήθηκε το 1961, και η ταινία 1922 του Νίκου Κούνδουρου το 1978. Η πρώτη ταινία είδε το φως της προβολής δώδεκα χρόνια μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου και υπήρξε θύμα μιας σκληρής και αυταρχικής λογοκρισίας επί της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η ταινία αυτή λογοκρίθηκε λόγω της προβολής σκηνών της φτώχειας και της εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας στην Αθήνα μετά την περίοδο του Εμφυλίου, πράγμα που ερχόταν σε σύγκρουση με το οικονομικό θαύμα που πρόβαλλε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η λογοκρισία που επιβλήθηκε σε αυτή τη ταινία, οδήγησε και στη παραίτηση του δημιουργού της, Αλέκου Αλεξανδράκη, από τη σκηνοθετική εργασία για να προβληθεί λίγο αργότερα μία λογοκριμένη εκδοχή της μόνο στα αστικά κέντρα. Η δεύτερη ταινία, προϊόν ενός αριστερού σκηνοθέτη, του Νίκου Κούνδουρου, δεν απέφυγε και αυτή το καθεστώς της λογοκρισίας, παρά το γεγονός της προβολής της μετά τη Μεταπολίτευση. Η προβολή σκηνών βίας, απάνθρωπης μεταχείρισης και εκτελέσεων των Μικρασιατών Ελλήνων από τους Τούρκους οδήγησε στην απαγόρευση της προβολής της λόγω της δημιουργίας κλίματος εθνικισμού και μισαλλοδοξίας απέναντι στους Τούρκους. Και αυτή η ταινία λογοκρίθηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Υπό το πρίσμα αυτό, οι δύο λογοκριμένες ταινίες, που υπήρξαν θύματα της πολιτικής εξουσίας, επανήλθαν στο προσκήνιο πολλά χρόνια αργότερα, μετά την Μεταπολίτευση.
The subject of this Master's Thesis is the state censorship mechanism on Greek cinema. More specifically, the censorship of two films is investigated: The Dream District of Alekos Alexandrakis, which was shown in 1961, and the film 1922 by Nikos Koundouros in 1978. The first film was shown in 1961, twelve years later after the end of Greek civil war, and it was the victim of a harsh and authoritarian censorship by the government of Constantinos Karamanlis. This film was censored due to the projection of scenes of poverty and the impoverishment of Greek society in Athens after the Civil War period, which conflicted with the economic miracle projected by the government of Constantine Karamanlis. The censorship imposed on this film also led to the resignation of its creator, Alekos Alexandrakis from the directing work, in order to be shown later a censored version of it only in the urban centers. The second film, the product of a left-wing director, Nikos Koundouros, also did not avoid the regime of censorship, despite the fact that it was screened after the Post-colonization. The projection of scenes of violence, inhumane treatment and the executions of the Asia Minor Greeks by the Turks led to the banning of its projection due to the creation of a climate of nationalism and intolerance towards the Turks. And this film was censored by the government of Constantine Karamanlis. In this light, the two censored films, which were victims of the political power, came back to the fore many years later, after the Postcolonial era.
513607_ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ_ΜΑΡΙΑ.pdf