Η δεκαετία του ΄80 υπήρξε καθοριστική τόσο για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όσο και ειδικότερα για την Ελλάδα στην οποία την περίοδο αυτή επιτεύχθηκε ένα κοινωνικό άλμα με την έξοδο από τον συντηρητισμό και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Μία από τις κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν ήταν και η χειραφέτηση της γυναίκας και η ενίσχυση του ρόλου της στην κοινωνία, μέσα ΚΑΙ από την πλατιά διάδοση της γυναικείας εργασίας υψηλού επιπέδου. Ο Παλιός Ελληνικός Κινηματογράφος, συντηρητικός στις αντιλήψεις και ευρισκόμενος σε παρακμή, δεν ασχολήθηκε με το γυναικείο ζήτημα, και ακόμη και όταν το έκανε, αναπαρήγε έμφυλα στερεότυπα. Αντίθετα στον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο έχουμε την εμφάνιση ταινιών της λεγόμενης "γυναικείας σφαίρας", οι οποίες δημιουργούνται κυρίως από γυναίκες κινηματογραφίστριες με αριστερό κυρίως πρόσημο και έντονα φεμινιστική ματιά.