This study addresses the issue of access Pakistani migrant women have to non-formal education in Athens, Greece since they hardly speak the dominant language in the host society and this seriously affects their integration. To address this real-life problem, the purpose of this research will explore the barriers these multiply marginalized women encounter for inclusive education. Indeed, this paper examines sociocultural and religious factors which shape these women’s perspective about education, how their gender status determines their role in the host society and how it differs from the man’s role. Also, the study has applied significance for the educational opportunities of informal learning offered by the Greek state and potential job options for this vulnerable group of women in the Greek society. The qualitative approach will enable the researcher to discover the attitude towards the issue of a small sample of participants (8) by delving into their community. Hence, the research holds the constructivist worldview that relies on the meaning participants give through their own experiences. The qualitative design of ethnography explores behaviors and attitudes in the participants’ real life setting. Data gathered by interviews, observation and narratives will be analyzed in an inductive way. Also, ethical challenges and limitations of cross-cultural research will be considered. Finally, the aim of this reflective process is to display the background of the participants which shapes their attitude towards the topic examined, and therefore better understand their problem in order to give them voice and empower them.

Η μελέτη πραγματεύεται την πρόσβαση μεταναστριών γυναικών από το Πακιστάν στην άτυπη εκπαίδευση στην Αθήνα, Ελλάδα, καθώς ελάχιστα μιλούν τη γλώσσα στη χώρα υποδοχής κι αυτό επηρεάζει σημαντικά την κοινωνική τους ενσωμάτωση. Ο σκοπός της έρευνας είναι να εξερευνήσει τα εμπόδια που αντιμετωπίζει αυτό το ευάλωτο και πολλαπλά περιθωριοποιημένο group γυναικών στην εκπαίδευση συμπερίληψης. Η εργασία εξετάζει κοινωνικοπολιτισμικούς και θρησκευτικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την νοοτροπία και την πεποίθηση αυτών των γυναικών για την εκπαίδευση, καθώς και τους φυλετικούς ρόλους και τις διαφορές άντρα και γυναίκας στην κοινωνία τους. Επίσης, εξετάζονται ευκαιρίες και μέσα άτυπης μάθησης κι εκπαίδευσης που διατίθενται από το ελληνικό κράτος και τυχόν επαγγελματικές ευκαιρίες για το εν λόγω ευάλωτο group γυναικών στην ελληνική κοινωνία. Η ποιοτική προσέγγιση παρέχει τη δυνατότητα στον ερευνητή να ανακαλύψει την άποψη και την νοοτροπία ενός δείγματος συμμετεχόντων (8 ατόμων) εμβαθύνοντας και μελετώντας προσεκτικά την κοινότητά τους. Επομένως, η εργασία βασίζεται στην κονστρουκτουβιστική οπτική που επιτρέπει στους συμμετέχοντες να αποδώσουν την προσωπική τους σημασία στο θέμα που εξετάζεται μέσα από τις προσωπικές τους εμπειρίες. Η εθνογραφία εξερευνά τις συμπεριφορές των συμμετεχόντων στο πραγματικό περιβάλλον τους. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από συνεντεύξεις, παρατήρηση και αφηγήσεις αναλύονται με την επαγωγική μέθοδο. Επίσης, λαμβάνονται υπόψη ηθικά ζητήματα που προκύπτουν λόγω της διαπολιτισμικής φύσης της έρευνας. Τέλος, ο σκοπός αυτής της αναστοχαστικής διαδικασίας είναι να προβάλει το υπόβαθρο των συμμετεχόντων που διαμορφώνει τις πεποιθήσεις τους για το θέμα της εκπαίδευσης, να τους δώσει φωνή και να τους ενδυναμώσει.