La gestion des classes de plus en plus hétérogènes est un défi pour l'enseignant de français langue étrangère à l’école primaire grecque. L’objectif de cette recherche est de comprendre les représentations des enseignants vis-à-vis de la notion de différence, ainsi que de questionner les pratiques didactiques qui y découlent à travers le prisme de la pédagogie différenciée. La recherche qualitative est mobilisée pour recueillir et analyser des données issues d’entretiens effectués auprès de sept enseignantes de français en Crète. Selon les résultats, les pratiques enseignantes, fondées plus sur des valeurs humanistes que sur une formation pertinente, renvoient, plutôt, à une gestion « technocratique » des différences.

Η διαχείριση των ολοένα και πιο ετερογενών τάξεων αποτελεί πρόκληση για τον εκπαιδευτικό της Γαλλικής ως ξένης γλώσσας στο ελληνικό δημοτικό σχολείο. Στόχος αυτής της έρευνας είναι να κατανοήσουμε τις αναπαραστάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στην έννοια της διαφοράς, καθώς και να θέσουμε υπό συζήτηση τις διδακτικές πρακτικές που προκύπτουν από αυτήν μέσα από το πρίσμα της διαφοροποιημένης παιδαγωγικής. Επιστρατεύσαμε την ποιοτική έρευνα προκειμένου να συλλέξουμε και να αναλύσουμε δεδομένα που προέκυψαν από συνεντεύξεις με επτά καθηγήτριες Γαλλικών στην Κρήτη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι διδακτικές πρακτικές, που βασίζονται περισσότερο σε ανθρωπιστικές αξίες παρά σε σχετική επιμόρφωση, παραπέμπουν ως επί το πλείστον σε μια «τεχνοκρατική» διαχείριση των διαφορών.