Είναι γενικά αποδεκτό ότι ο όρος ψυχική ασθένεια χαρακτηρίζεται από ασάφεια. Ωστόσο υφίστανται κάποια χαρακτηριστικά που διαχωρίζουν την αποκλίνουσα από τη φυσιολογική συμπεριφορά. Οι διάφοροι νεοέλληνες συγγραφείς τα αντιλαμβάνονταν διαφορετικά – βιώνοντας ενίοτε και οι ίδιοι τις τραγικές συνέπειες ενός ταραγμένου ψυχισμού - και τα αποτύπωναν μέσα στα γραπτά τους. Μέσα λοιπόν από την επιλογή σύντομων λογοτεχνικών κειμένων, και συγκεκριμένα δύο χρονογραφημάτων, μίας νουβέλας, τεσσάρων διηγημάτων και δύο δημοσιογραφικών κείμενων, διερευνόνται οι διαφορετικές προσεγγίσεις γύρω από το θέμα της ψυχασθένειας.
Οι διαφορετικές αυτές αναπαραστάσεις της τρέλας κατανεμήθηκαν στα εξής κεφάλαια: 1. «Ο Κοινωνικός Περίγυρος απέναντι στην Ψυχική Ασθένεια», όπου οι συγγραφείς στιγματίζουν τη βάναυση και απάνθρωπη συμπεριφορά των λογικών απέναντι στους ψυχικά άρρωστους συμπολίτες τους. 2. «Η Τρέλα στη Σφαίρα του Θείου», με την τρέλα αυτή τη φορά να παίζει περιφερειακό μεν, αλλά εξισορροπητικό ρόλο μέσα στην υποκριτική κοινωνία των λογικών, αποδίδοντας σε αυτήν ακόμα και υπερβατικές, μεταφυσικές διαστάσεις. 3. «Περί Έρωτος», όπου αποτυπώνεται πώς το έντονο ερωτικό συναίσθημα έχει τη δύναμη να ξεκλειδώσει τα σκοτεινά άδυτα του ασυνειδήτου οδηγώντας τον αδύναμο ανθρώπινο ψυχισμό σε πλήρη απόσυρση, κατάθλιψη ή ακόμα και σε νοσηρή παραληρηματική κατάσταση και 4. «Ο Σκοτεινός Κόσμος του Ασύλου», όπου ένας τρόφιμος και ένας επισκέπτης μας παρουσιάζουν τον ιδιόρρυθμο και ενίοτε και δυστοπικό κόσμο των ψυχιατρικών ιδρυμάτων μέσα από το πολυποίκιλο ψηφιδωτό των ψυχικά ασθενών που τον απαρτίζουν.
Τέλος, στο Δημιουργικό Μέρος της εργασίας παρουσιάζεται η ψυχαναλυτική συνεδρία ενός αναλυόμενου. Πρόκειται για έναν ασθενή που μέσα από τον παραληρηματικό – συνειρμικό λόγο του αναζητά να ρίξει φως στο σκοτεινό του ασυνείδητο για να βρει τη δική του υποκειμενική αλήθεια, παλεύοντας απεγνωσμένα να απεγκλωβιστεί από την «αδυσώπητη μήτρα» και τον Λόγο του Άλλου που καθόρισαν τη ζωή του.
It is common knowledge that the term mental illness is rather ambiguous. However, there are some characteristics that can distinguish a deviant behaviour from a normal one. The Modern Greeek writers appear to have piercieved them differently – sometimes experiencing the tragic consequences of a troubled psyche themselves - and portrayed them in their work. Therefore, through the selection of short literary texts, namely a novella, four short stories and four newspaper or journal articles, an attempt was made so that different approaches to the issue of mental illness could be conveyed.
Τhese different representations of madness were divided into the following chapters: 1. «The Social Environment towards Mental Illness», in which the writers stigmatize the brutal and inhuman behavior of the sane towards their mentally ill fellow citizens. 2. «Madness in the Sphere of the Divine», in which madness plays a secondary, yet significant role within the hypocritical society of the sane, attributing to madness even transcendental, metaphysical dimensions. 3. «About Love», in which it is depicted that the intense erotic feeling has the power to unlock the dark recesses of the unconscious, leading the weak human psyche to a complete withdrawal, depression or even an unwholesome delusional state, and 4. «The Dark World of the Asylum», in which an inmate and a visitor show us the peculiar and sometimes dystopian world of mental institutions through the variety of mentally ill people that live in it.
Finally, the short story of the paper presents the psychoanalytic session of a person. Ιt is about a patient who, through delusional-associative speech, seeks to shed light on his dark impulses in order to find his own subjective truth, desperately struggling to break free of the «relentless womb» and the Word of the Other that defined his own life.
ΑΜ501801 ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΜΑΡΙΑ