Μουσικά Περιοδικά, Δίφωνο, Δεκαετία 1990, Ελληνική Μουσική
Κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Δημιουργική Γραφή/ΔΓΡ65
14
0
Τα μουσικά περιοδικά που κυκλοφόρησαν παράλληλα με την εμφάνιση των premium cd τη δεκαετία του 1990 ήταν αρκετά και ενίοτε βραχύβια. Πολλές εκδοτικές προσπάθειες δεν ευόδωσαν, καθώς δεν είχαν να προτείνουν κάτι διαφορετικό και ουσιώδες. Το ευτελές υλικό και η επαναλαμβανόμενη πολλές φορές ύλη τους, οδήγησε κάποια από αυτά στην απαξίωση και στην συνέχεια στην διακοπή της κυκλοφορίας τους. Τα υπόλοιπα όμως διένυσαν μια αξιομνημόνευτη πορεία και στάθηκαν στο χρόνο με ειλικρινείς προθέσεις, αξιοποιώντας στο έπακρον τις προσδοκίες των αναγνωστών τους. Σε αυτά συγκαταλέγεται το περιοδικό που εξετάζεται σε αυτήν την εργασία: το «Δίφωνο».
Από το πρώτο τεύχος του τον Οκτώβριο του 1995, το περιοδικό έθεσε ως στόχο του να ενημερώνει, να καταγράφει και να αξιολογεί ό,τι συνέβαινε στο ελληνικό τραγούδι και τη μουσική. Στην εργασία αυτή θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε την πορεία του στο χρονικό διάστημα έως και το 2000. Θα εξετάσουμε πώς διαμορφώθηκε η ύλη του, θα αποτυπώσουμε πώς «άκουγε τη μουσική και το τραγούδι» και πώς οι αποτυπώσεις ενσωματώνονται στις σελίδες του. Θα καταγράψουμε τη στάση που κράτησε το περιοδικό σε όλα τα είδη μουσικής. Την κριτική σκέψη που ανέπτυξε απέναντι σε πρόσωπα και τάσεις. Ποιούς καλλιτέχνες ανέδειξε; Ποιά μουσικά ρεύματα υπερασπίστηκε; Ποιές ισορροπίες και ποιές αποστάσεις κράτησε μεταξύ έντεχνου και εμπορικού τραγουδιού; Λειτούργησε μεροληπτικά απέναντι σε καλλιτέχνες; Υπήρξε προκατειλημμένο απέναντι σε άλλους; Θα αξιολογήσουμε τη σχέση του περιοδικού με την πολιτική, την ποίηση, το εμπορικό τραγούδι και πώς αυτή η σχέση εκφράστηκε μέσα από τις συνεντεύξεις και τα άρθρα του. Θα επισημάνουμε την κριτική που άσκησε σε καλλιτέχνες και μουσικά έργα και εν τέλει θα αποτιμήσουμε το ρόλο του στο χώρο των μουσικών περιοδικών την περίοδο της κυκλοφορίας του αλλά και τη ευχρηστία του σήμερα.
The music magazines that came out alongside the advent of premium cd in the 1990s were quite short lived. Many publishing efforts did not succeed, as they did not have something different and essentia/ to offer. Their inferior content and repeated material led some of them to fall into disrepute and then to stop publishing. But the rest had a memorable run and stood the test of time with sincere intentions, making the most of their readers' expectations. Among them is the magazine examined in this paper:
"Difono". From its first issue, in October 1995, the magazine set as its goal to inform, record and evaluate what was happening in Greek song and music. ln this paper we will try to record its course in time up to the year 2000. We will examine how its content material was formed, we will capture how it 'Ίistened to music and song" and how the impressions are incorporated into its pages. We will document the magazine's stance on all genres of music. The critical thinking it developed towards persons and trends. Which artists the magazine highlighted and which musical currents did it defended? What balances and what distances did were kept between artistic and commercial song? Was there any discrimination and prejudice against artists? Was it prejudiced against others? We will assess the magazine's relationship with politics, poetry, commercial song and how this relationship was expressed through its interviews and articles. We will highlight ίt criticism of artists and musical works and finally evaluate it role in the field of music magazines at the time of its publication and its usefulness today.
Η έντυπη ακρόαση της μουσικής τη δεκαετία του "90. Το περιοδικό Δίφωνο.