Αντικείμενο αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι τα ιστορικά ψηφιακά παιχνίδια ως κομμάτι της δημόσιας ιστορίας. Αρχικά εξερευνάται η σύνδεση των ψηφιακών παιχνιδιών με την δημόσια ιστορία και γίνεται προσπάθεια ανάδειξης των ψηφιακών παιχνιδιών με ιστορικό περιεχόμενο ως μια μορφή δημόσιας ιστορίας. Έπειτα αναδεικνύονται οι αντιλήψεις και οπτικές των δημιουργών και καταναλωτών των ψηφιακών παιχνιδιών για το παρελθόν αλλά και τι χρήζει της προσοχής του δημοσίου ιστορικού μέσα στο ακαδημαϊκό πεδίο των Game Studies. Αναλύονται επίσης σημαντικές έννοιες με σκοπό την βαθύτερη κατανόηση του πεδίου. Τέλος παρουσιάζεται η χρήση και τα πλεονεκτήματα των ψηφιακών παιχνιδιών ως διδακτικά εργαλεία μέσα από θεωρίες μάθησης και πως οι μαθητές αντιδρούν σε αυτά.

The subject of this thesis is historical digital games as part of public history. Initially, the paper investigates the connection between digital games and public history with the purpose of showcasing digital games with historical content as a form of public history. Then it is discussed how the creators and consumers of digital games see the past and what a public historian within the academic field of Game Studies can focus on. Important terms are also being analyzed for a deeper understanding of the field. Finally, the use and advantages of digital games as teaching tools are presented through learning theories and how students react to them.