Σύγχρονες τάσεις στη Γλωσσολογία για εκπαιδευτικούς/ΑΔΕ60
1
30
22
Περιέχει πίνακες
Στην παρούσα εργασία εξετάζεται το θέμα του πλεονασμού στα αξιολογικά προσφύματα στο άσεμνο λεξιλόγιο της νέας ελληνικής. Ειδικότερα, διερευνάται ο μορφολογικός πλεονασμός, δηλαδή η συνύπαρξη δύο αξιολογικών προσφυμάτων, ενός προθήματος/προθηματοειδούς κι ενός επιθήματος/επιθηματοειδούς, τα οποία είναι είτε μεγεθυντικά είτε σμικρυντικά/υποκοριστικά και παράγουν πλεοναστικές δομές, στα πλαίσια της αξιολογικής παραγωγικής μορφολογίας. Η χρήση των πλεοναστικών δομών δείχνει αξιολόγησή από μέρους του/της πομπού ή τήρηση απόστασης από το εκφώνημα, με αποτέλεσμα να προκαλείται επίταση της θετικής ή αρνητικής σημασίας ή μετριασμός της σημασίας της βάσης. Για την ανάλυση συλλέχθηκαν πρωτογενή δεδομένα με πλεοναστικές δομές, οι οποίες προέρχονται κυρίως από το διαδίκτυο (μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ηλεκτρονικές εφημερίδες, ιστότοπους χιουμοριστικού ή σεξουαλικού περιεχομένου κ.ά.), αλλά κι από έντυπη βιβλιογραφία, και είναι συνοδευμένες με παραδείγματα από αυθεντικό υλικό. Τα ευρήματα της ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυσης των δεδομένων, δείχνουν πως η πλειοψηφία των πλεοναστικών δομών αποτελείται από μεγεθυντικά προσφύματα, ενώ η μειοψηφία από σμικρυντικά/υποκοριστικά. Οι πρώτες εκφράζουν επίταση της θετικής ή μειωτικής σημασίας της βάσης, κι ειδικότερα τα επιθήματά τους αυξάνουν τον βαθμό προσβλητικότητας του εκφωνήματος, ενώ είναι λιγότερο κοινωνικά αποδεκτές, και δείχνουν αγένεια με την αναντιστοιχία μεταξύ φυσικού και γραμματικού γένους, αφού συνήθως το γένος υφίσταται αλλαγή. Εν αντιθέσει, οι δεύτερες δηλώνουν μετριασμό και μείωση της αρνητικής σημασίας της βάσης, δημιουργούν ένα κλίμα οικειότητας και φιλικότητας μεταξύ των συνομιλητών/συνομιλητριών, οι οποίοι/οποίες τηρούν ευγενική στάση ή αποστασιοποιούνται από το εκφώνημα, κι έτσι μειώνεται ο βαθμός προσβλητικότητάς του και είναι περισσότερο κοινωνικά αποδεκτές.
In this paper, the issue of pleonasm in evaluative affixes in the bad vocabulary of Modern Greek is examined. Morphological pleonasm can be defined as the coexistence of two evaluative affixes, prefix/prefixoid and a suffix, which can be either augmentative or diminutive. The use of these pleonastic structures shows evaluation of the speaker or keeping a distance from the utterance, resulting in intensification of the positive or negative meaning of the base or mitigation of the base’s meaning. I collected raw data of pleonastic structures, which mainly come from the internet, such as social media, online newspapers, humorous or sexual websites, etc., and from printed sources, and are accompanied by authentic examples. The findings of the quantitative and qualitative analysis of the data show that the majority of pleonastic structures includes augmentative affixes, while the minority of diminutives. The first pleonastic structures express intensification of the positive or diminutive meaning of the base, and more specifically their suffixes increase the degree of offensiveness of the utterance, while at the same time are less socially acceptable, and show rudeness with the mismatch between natural and grammatical gender, since usually gender changes. On the contrary, the second pleonastic structures indicate mitigation of the base’s negative meaning, they create a familiar and friendly climate between interlocutors, who maintain a polite attitude or distance themselves from the utterance, thus reducing its degree of offensiveness and are more socially acceptable.
513410_Σισσαμπέρη_Ευαγγελία