Στην εργασία αυτή διερευνάται η έκθεση της Αεροπορικής Ιστορίας στην Ελλάδα.
Εξετάζονται οι χώροι (εικονικοί και πραγματικοί) στους οποίους ανακατασκευάζεται, αλλά
και εκείνοι στους οποίους προβάλλονται οι ανακατασκευές της. Η πτήση χαρίζει στον
άνθρωπο μια νέα γωνία θέασης του κόσμου, τόσο μακριά από τις συνηθισμένες, που είναι
ικανή να μεταβάλλει την κοσμοθεωρία του και την αίσθηση του χωροχρόνου. Αλλά και οι
νέες εμπειρίες που βίωσαν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια του αεροπορικού παρελθόντος,
άλλες ρομαντικές, άλλες δραματικές, υπήρξαν έντονες, προερχόμενες από όλα τα μήκη και
πλάτη του Πλανήτη μας, από το έδαφος μέχρι τη στρατόσφαιρα. Για την ανασύνθεση αυτών
των εμπειριών από τα κατάλοιπα που η αεροπορική δραστηριότητα άφησε πίσω, χρειάζεται
να συνεργαστούν άνθρωποι με μεγάλη εδαφική απόσταση μεταξύ τους, αλλά και με
διαφορετικές δεξιότητες. Το πάθος για το αεροπορικό παρελθόν, σε συνδυασμό με την
εξέλιξη των ψηφιακών μέσων ήταν ικανά να γεφυρώσουν τις διαφορές και τις αποστάσεις,
επιτρέποντας ένα μη γραμμικό πλέγμα επικοινωνίας, και επιταχύνοντας την ερευνητική
διαδικασία ή απλά τη διακίνηση της πληροφορίας. Κατακερματισμένα αρχεία και
μεμονωμένα τεκμήρια ανά τον κόσμο, βρίσκουν πολλαπλές συνδέσεις μεταξύ τους,
υπερβαίνοντας τους περιορισμούς της φυσικής τους υπόστασης. Το νέο αυτό περιβάλλον
είναι ιδανικό για τη διαδικασία ανακατασκευής της Αεροπορικής Ιστορίας, ταιριαστό με την
παγκοσμιότητα των αεροπορικών δρώμενων. Κατά μία έννοια, δεν μπορεί να υπάρξει
Ελληνική ΑΙ, αλλά διεθνής και συμπεριληπτική. Και η έκθεσή της πλέον δε χρειάζεται να
ακολουθεί την περπατημένη, αλλά μπορεί να είναι πολυτροπική και βιωματική, τόσο εντός
μουσειακού περιβάλλοντος, όσο και εκτός αυτού. Το νέο αυτό όμως περιβάλλον όπου
συντελείται η ανακατασκευή (ΜΚΔ, ΜΜΕ κλπ) της έχει πολλούς κινδύνους τους οποίους
καλείται οι κοινότητα των εξειδικευμένων μελετητών και εξειδικευμένων ερασιτεχνών να
αποσοβήσει. Στη μάχη αυτή οφείλει πλέον να εισέλθει και η ακαδημαϊκή κοινότητα, ιδίως ο
Δημόσιος Ιστορικός, ώστε να πλαισιώσει την εργασία των ερασιτεχνών, ενώ θεσμοί όπως θα
ήταν ένα Μουσείο Αεροπορικής Ιστορίας, οφείλουν να αποτελούν σημεία (εικονικά και
φυσικά) συμπύκνωσης αυτής της δραστηριότητας, αλλά μονάχα κεντρικός πυλώνας
εκπομπής ανακατασκευασμένης Αεροπορικής Ιστορίας... όχι μοναδικός.
This paper investigates the exposition of Aviation History in Greece. The spaces (virtual and
physical) in which it is reconstructed, but also those in which its reconstructions are
projected, are examined. The possibility of Flight offers to mankind a new point of view, so
out from the ordinary, that can change the perception of things and sense of space-time.
Additionally, human experiences during the aviation past, some romantic, some dramatic,
were intense and ranged from all longitudes and latitudes of our planet, from the ground to
the stratosphere. To reconstruct these experiences from the remnants of aviation activity,
people living far away from each other, and with very different skills, need to work
together. The passion for the past of Aviation, combined with the evolution of digital
technologies and media, are able to bridge differences and distances, allowing a non-linear
grid of communication, and speeding up the research process and flow of information.
Fragmented files and individual items around the world find multiple connections between
them, overcoming the limitations of their physical existence. This new environment is ideal
for the process of reconstructing the History of Aviation, in line with the universality of
aviation events. In a certain sense, there can’t be Greek Aviation History, but international
and inclusive. And her exposition no longer needs to follow previous footsteps, but it can be
multimodal and experiential, both inside and outside the Museum’s context. However, this
new environment where the reconstruction is taking place (Social Media, Mass Media, etc.)
hides many dangers, which the community of specialized scholars and specialized amateurs
is called to avoid. The academic community, especially the Public Historian, must now
commit to this battle in order to establish a framework for the amateurs, while institutions
such as a Museum of Aviation, must be (virtually and physically) point where these activities
converge, but only be a central pillar of recreating and exposing a reconstructed Aviation
History ... not the only one.
Η Έκθεση της Αεροπορικής Ιστορίας στην Ελλάδα. Σημασία, προσεγγίσεις και προοπτικές. Περιγραφή: ΑΜ_510231_Μώρης_Γεώργιος.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Διπλωματική Εργασία - Γεώργιος Μώρης Μέγεθος: 7.0 MB
Η Έκθεση της Αεροπορικής Ιστορίας στην Ελλάδα. Σημασία, προσεγγίσεις και προοπτικές. - Identifier: 171823
Internal display of the 171823 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)