Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να εξεταστεί συνοπτικά η σύνδεση της τέχνης του κινηματογράφου με τον σουρεαλισμό και όλα τα στοιχεία που τον συνδέουν και περιλαμβάνονται στην κινηματογραφία, καθώς και για τον τρόπο που έχει εξελιχθεί τόσο σε διεθνές όσο και σε εγχώριο επίπεδο. Η εργασία ξεκινά με την σκιαγράφηση και την ιστορική εξέλιξη του κινηματογράφου. Έπειτα, γίνεται αναφορά πιο συγκεκριμένα στον σουρεαλισμό, που αφορά δηλαδή, κυρίως τα δομικά στοιχεία του σουρεαλισμού με τους κύριους εκπροσώπους του καθώς και στα γεγονότα που οδήγησαν στην δημιουργία του. Ακολούθως, η έρευνα επικεντρώνεται στην φροϋδική σχέση που υπάρχει μεταξύ σουρεαλισμού και ψυχανάλυσης καθώς και ονείρου. Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στους κύριους εκπρόσωπους κινηματογραφιστές του σουρεαλισμού και τον τρόπο που συνδέουν τον σουρεαλισμό με τον κινηματογράφο μέσα από τις ταινίες τους. Αναφέρονται οι σπουδαιότεροι δημιουργοί και ταινίες αυτών που ξεχώρισαν σε βάθος χρόνου. Για τον λόγο αυτόν, γίνεται ανάλυση δύο ταινιών σταθμών για τον σουρεαλιστικό κινηματογράφο. Η πρώτη αφορά τον Ανδαλουσιανό Σκύλο (1929), ενώ η δεύτερη αφορά ελληνική παραγωγή και συγκεκριμένα τον Κυνόδοντα (2009). Τέλος, ερευνάται πως το κοινό πλέον αντιλαμβάνεται τον σουρεαλιστικό κινηματογράφο. Η εργασία κλείνει με συμπεράσματα σχετικά με την στενή σχέση που έχουν μεταξύ τους σουρεαλισμός και κινηματογράφος.
The purpose of this paper is to briefly examine the connection between the art of cinema influenced by surrealism and all the elements that connect it and are included in cinema as well as how it has evolved both internationally and domestically. The paper begins with the description and historical development of cinema, mainly internationally and to a lesser extent local net. Next, reference is made to surrealism in itself, which mainly concerns the structural elements of surrealism with its main representatives as well as the events that led to its creation. Following, the research focuses on the Freudian relationship between surrealism and psychoanalysis as well as dreaming. Next, reference is made to the main representatives of surrealist cinematographers and how they connect surrealism with cinema through their films. The most important creators and films of those who stood out in the long run are mentioned. For this reason, an analysis of two station films for the surreal cinema is made. The first Is about the Un Chien Andalu (1929), while the second is about Greek production and specifically the Dogtooth (2009). Finally, it is investigated how the public now days perceives surreal cinema. The paper ends with conclusions about the strong bond of relationship between surrealism and cinema.
Κινηματογράφος και Σουρεαλισμός μία Αμφίδρομη Σχέση Περιγραφή: std144464_Αθανασιάδου_Αικατερίνη.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Κινηματογράφος και Σουρεαλισμός μία Αμφίδρομη Σχέση Μέγεθος: 1.7 MB
Κινηματογράφος και Σουρεαλισμός μία Αμφίδρομη Σχέση - Identifier: 171046
Internal display of the 171046 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)