Κοινωνικά κινήματα και κοινωνικός μετασχηματισμός. Διεκδίκηση και προεικόνιση στο παράδειγμα των ζαπατίστας.

Social movements and social transformation. Claim-making and prefiguration in the example of the Zapatistas. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Σουγανίδου, Μαργαρίτα
  3. Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΟ)
  4. 23 Ιουλίου 2022 [2022-07-23]
  5. Ελληνικά
  6. 64
  7. Οικονομάκης, Λεωνίδας
  8. Αραμπατζή, Αθηνά | Καβουλάκος, Κάρολος-Ιωσήφ
  9. Διεκδίκηση | Προεικόνιση
  10. 56
  11. 2
  12. 0
    • Τα κοινωνικά κινήματα αποτελούν έναν από τους βασικότερους φορείς του κοινωνικού μετασχηματισμού, μαζί με το κράτος και τα πολιτικά κόμματα. Δεδομένου αυτού, τα κινήματα είτε επιδιώκουν με τη δράση τους τον ριζικό κοινωνικό μετασχηματισμό, είτε επιμέρους κοινωνικές αλλαγές εντός της καθεστηκυίας κοινωνικής δομής. Στην προσπάθεια τους να επιφέρουν τον δομικό κοινωνικό μετασχηματισμό ή κάποιου είδους κοινωνική αλλαγή, έχουν την επιλογή (ή και όχι ) να ακολουθήσουν αφενός τη στρατηγική της διεκδίκησης, αφετέρου τη στρατηγική της προεικόνισης, όπου στην πρώτη περίπτωση επιδίδονται στον αγώνα κατάληψης της κρατικής εξουσίας με επαναστατικό ή θεσμικό τρόπο( ή ασκούν πίεση προς το κράτος ώστε να ικανοποιήσει κάποιο αίτημα τους στην περίπτωση επιδίωξης επιμέρους κοινωνικών αλλαγών), ενώ στη δεύτερη επιλέγουν τη χειραφέτηση τους δηλαδή να δημιουργήσουν μια παράλληλη πραγματικότητα σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα, η οποία συνυπάρχει με αυτή που έχει διαμορφώσει η επίσημη πολιτεία, χωρίς όμως να εντάσσεται απόλυτα εντός των πλαισίων που η τελευταία θέτει. Με βάση τις θεωρητικές διατυπώσεις, ένα κίνημα έχει τη δυνατότητα να προσπαθήσει να μετασχηματίσει την κοινωνική δομή, είτε με τη μέθοδο της διεκδίκησης, είτε με τη μέθοδο της προεικόνισης. Μέσω της μελέτης του κινήματος των ζαπατίστας που είναι ένα από τα πιο επιδραστικά των τελευταίων ετών παγκοσμίως καθώς είναι από τα πρώτα που έφερε στο προσκήνιο την έννοια της αυτονομίας και την έκανε πράξη παρά τις αντιξοότητες, αρχής γενομένης από την εμφατική εξέγερση τους το 1994, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε κάποιες απαντήσεις σε ζητήματα γύρω από την πρακτική αλλά και τη θεωρία των κοινωνικών κινημάτων. Συγκεκριμένα μέσα από την εξέταση της πορείας του εν λόγω κινήματος θα διερευνήσουμε εάν οι δύο στρατηγικές της προεικόνισης και της διεκδίκησης είναι εκ των πραγμάτων μη συμβατές μεταξύ τους ή εάν μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως συμπληρωματικές στα πλαίσια της διαχρονικής δράσης ενός κινήματος ή ακόμη και παράλληλα/ταυτόχρονα η μία με την άλλη. Εν συνεχεία στηριζόμενοι πάνω στα ευρήματα της μελέτης θα προσπαθήσουμε να δούμε εάν τα υφιστάμενα θεωρητικά πλαίσια εφαρμόζονται και σε ποιο βαθμό στην περίπτωση του ζαπατίστικου κινήματος.
    • Social movements are one of the main actors of social transformation, along with the state and political parties. Given this role, movements either pursue radical social transformation through their actions, or individual social changes within the status of social structure. In their attempt to bring about a structural social transformation or some kind of social change, they have the choice (or not) to follow on the one hand the strategy of claim-making, and on the other hand the strategy of prefiguration. In the first case they engage in the struggle to seize state power by revolutionary or institutional way (or put pressure on the state to satisfy some of their demands in the case of pursuing individual social changes). In the second case they choose their emancipation, that is to create a parallel reality according to their own standards, which coexists with the one that has been formed by the official state, but without being completely within the framework set by the latter. Based on the theoretical formulations, a movement has the ability to try to transform the social structure, either by the method of claim-making, or by the method of prefiguration. Through the study of the Zapatista movement, which is one of the most influential in recent years worldwide as it was one of the first to bring the concept of autonomy to the forefront and put it into practice despite adversity, beginning with their emphatic uprising in 1994, try to give some answers to questions around the practice but also the theory of social movements. Specifically, through the examination of the course of this movement, we will investigate whether the two strategies of prefiguration and claim-making are in fact incompatible with each other or whether they can be used as complementary in the context of a movement over time or even in parallel/simultaneously with each other. Then, based on the findings of the study, we will try to see if the existing theoretical frameworks are applied and to what extent in tha case of the Zapatista movement.
  14. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές