Ο βιοκλιματικός αρχιτεκτονικός σχεδιασμός λαμβάνει υπόψη τη διατήρηση των πόρων και την βέλτιστη ενεργειακή αποδοτικότητα, τις υγιείς δομές και τα υλικά, την ευαίσθητη χρήση της γης με οικολογικά και κοινωνικά μέσα, τη διατήρηση και αύξηση της βιολογικής ποικιλομορφίας και τα συνδυάζει σε μια εμπνευσμένη, ουσιαστική και μεγάλης αισθητικής αξίας πρακτική. Η εφαρμογή μιας βιώσιμης αρχιτεκτονικής, μειώνει σημαντικά τις δυσμενείς επιδράσεις του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον και βελτιώνει την ποιότητα ζωής και την οικονομική ευημερία ενός τόπου. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική συσσωρεύει ακατάγραφες πληροφορίες, που κληρονομούνται από γενιά σε γενιά, για την κατανόηση της αξίας των εμπειριών που σχετίζονται με την αειφορία της κατασκευής και λειτουργίας των δομών. Ως εκ τούτου, η γνώση που αποκτήθηκε από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, μπορεί να βοηθήσει στο σχεδιασμό φιλικών προς το περιβάλλον δομημένων χώρων. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζεται στη διερεύνηση των τεχνικών του βιοκλιματικού σχεδιασμού της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της Μεσογείου, και συγκεκριμένα του βόρειου παραλιακού μετώπου της, δηλαδή των χωρών Κύπρος, Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία. Αποδεικνύει ότι η λαϊκή τοπική αρχιτεκτονική έχει μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά βιωσιμότητας και αντοχής. Σήμερα, ένας από τους πιο πιεστικούς στόχους προς μια βιώσιμη ανάπτυξη είναι η κατασκευή βιοκλιματικών παθητικών κτιρίων. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως πηγή έμπνευσης για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης. Τα ευρήματα της μελέτης αποκαλύπτουν ότι, στο ήπιο, αλλά μεταβλητό κλίμα της λεκάνης της Μεσογείου, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική ενσωματώνει βιοκλιματικές στρατηγικές προκειμένου να ικανοποιήσει τόσο τις ανάγκες θερμικής, ακουστικής και οπτικής άνεσης με απλούς εμπειρικούς τρόπους που σε συνδυασμό με την επιστήμη και την σύγχρονη τεχνολογία, μπορούν να αποτελέσουν τον οδηγό επίτευξης πραγματικά πράσινων αειφορικών κτιρίων.
The preservation of resources and energy efficiency, healthy structures and materials, sensitive usage of land by ecological and societal means, preservation and increase of biological diversity are taken into consideration by sustainable architectural design. In extent, all of them are combined in an inspiring, substantial and value adding aesthetic sensitivity. Moreover, the side effects of people on natural environment are significantly decreased by sustainable architecture design and the quality of life and economic welfare are increased. Vernacular architecture represents inherent, unwritten information for understanding the value of experiences related to sustainability. As a result, environmentally friendly built environments can be designed by lessons learned from vernacular architecture. Ιn this study vernacular architecture is focused in order to explore inherited experiences and knowledge related to sustainable considerations, in the area of the Mediterranean; Cyprus, Turkey, Hellas, Italy, Spain and Portugal, to be specific. Nowadays, one of the most urgent goals towards a sustainable development is to construct bioclimatic passive buildings. Vernacular architecture is increasingly recognized as a source of inspiration in order to face this challenge. Heating and overheating needs are treated by the bioclimatic strategies that are incorporated in Mediterranean vernacular architecture. The combination of those simple bioclimatic strategies with contemporary science and technology can truly create green stainable buildings.
Τεχνικές Βιοκλιματικού Σχεδιασμού στην Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική της Μεσογείου