Τις τελευταίες δεκαετίες, στο πεδίο της εκπαιδευτικής διοίκησης κυριαρχεί η μελέτη της εκπαιδευτικής ηγεσίας, με ιδιαίτερη έμφαση στα χαρακτηριστικά των αποτελεσματικών εκπαιδευτικών μονάδων και των αποτελεσματικών σχολικών ηγετών. Η διεθνής επιστημονική έρευνα έχει δείξει τον κυρίαρχο ρόλο της σχολικής ηγεσίας στην βελτίωση των μαθησιακών επιτευγμάτων των μαθητών, καθώς συνιστά το βασικό μέσο για την βελτίωση του στρατηγικού σχεδιασμού των σχολικών μονάδων μέσα από τις συνεργατικές δομές, την επικοινωνία του οράματος και τους στόχους του σχολείου και την επίτευξή τους. Πολλές συγκριτικές μελέτες που εστιάζουν στα αποτελέσματα ερευνών όπως η PISA αποκαλύπτουν διαφορές στις ακαδημαϊκές επιδόσεις των μαθητών διαφορετικών χωρών. Ως εκ τούτου, η αποτελεσματικότητα των εθνικών πολιτικών και των εκπαιδευτικών συστημάτων αποτελούν αντικείμενο έρευνας, ώστε να μπορούν να εντοπιστούν οι παράγοντες που καθορίζουν την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών μονάδων, αλλά και όλων των εμπλεκομένων στα διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα. Στην παρούσα εργασία διερευνάται ο βαθμός που οι σχολικοί διευθυντές εφαρμόζουν πρακτικές που προωθούν τη συνεργασία και εμπλέκουν τους εκπαιδευτικούς σε θέματα σχολικής ηγεσίας, συγκρίνοντας το ελληνικό συγκεντρωτικό σύστημα, με το αγγλικό αποκεντρωτικό και γίνεται σύνδεσή τους με τις επιδόσεις των μαθητών. Η μελέτη συγκροτήθηκε μέσα από την συγκριτική ανάλυση των δεδομένων της έρευνας PISA 2015 για τις δύο χώρες. Για το σκοπό αυτό διεξήχθη ποσοτική έρευνα στο δείγμα των 212 ελληνικών και 550 αγγλικών σχολικών μονάδων που εκπροσωπούσαν τις δύο χώρες στην έρευνα PISA 2015. Τα ερευνητικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το ερωτηματολόγιο των διευθυντών και το τεστ επίδοσης των μαθητών για την PISA 2015. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το διοικητικό σύστημα της εκπαίδευσης φαίνεται να επηρεάζει το βαθμό συνεργασίας μεταξύ των εκπαιδευτικών, αλλά όχι τη συμμετοχή τους στις σχολικές υποθέσεις. Οι διευθυντές και στις δύο χώρες εφαρμόζουν πρακτικές που εμπλέκουν τους εκπαιδευτικούς σε διοικητικά ζητήματα σε μέτριο βαθμό. Μετρίως προάγεται και η συνεργασία των εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες, με τους Βρετανούς διευθυντές να ενδυναμώνουν τις ανάλογες πρακτικές περισσότερο. Τέλος, οι επιδόσεις των μαθητών δεν φαίνεται να σχετίζονται με τις συμπεριφορές των διευθυντών που αφορούν στη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις σχολικές υποθέσεις που προαναφέρθηκαν.
In the last decades, in the area of educational administration the study of educational leadership focuses on the characteristics of both efficient schools and efficient school leadership. According to international scientific research school leadership has been deemed an important factor for improving student performance, since school leaders have an effect on the strategic planning of their schools through fostering participation, cooperation and building common vision and goals. Many comparative studies based on study results like those of PISA assessment, offer insight in the differences among the academic results of students depending on the country they come from. As a result, the efficiency of national policies and different educational systems is examined in order to investigate the factors that define not only school effectiveness but also the effectiveness of the people involved in the teaching process in different educational contexts. The purposes of this study are to identify the degree to which specific practices are enacted by school leaders to enhance cooperation and participation of educators in the Greek centralized system and the British decentralized one. Finally, a connection is made between leadership practices and student achievement. The sample of this study were the 212 Greek and 550 English schools which represented the two countries in the PISA 2015 assessment. The investigation tools used were the «School Questionnaire» and the «Students Test» for PISA 2015. Results have shown that the kind of educational system seems to affect the collaboration levels among educators but does not seem to affect the participation of teachers in several school processes. School leaders in both countries moderately implement practices that enhance participation and collaboration in their schools, although the British leaders seem to enhance cooperation more often compared to their Greek compeers. Finally, the student outcomes do not seem to be related to the school leaders’ behaviors that assist the educators’ involvement in the school issues mentioned above.
Συγκριτική μελέτη μεταξύ της εκπαιδευτικής ηγεσίας ενός συγκεντρωτικού και ενός αποκεντρωτικού εκπαιδευτικού συστήματος: PISA 2015 Περιγραφή: 109927_ΜΠΕΣΟΥ_ΜΑΡΙΑ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Μέγεθος: 2.6 MB
Συγκριτική μελέτη μεταξύ της εκπαιδευτικής ηγεσίας ενός συγκεντρωτικού και ενός αποκεντρωτικού εκπαιδευτικού συστήματος: PISA 2015 - Identifier: 148145
Internal display of the 148145 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Συγκριτική μελέτη μεταξύ της εκπαιδευτικής ηγεσίας ενός συγκεντρωτικού και ενός αποκεντρωτικού εκπαιδευτικού συστήματος: PISA 2015