Διαχείριση της ετερότητας στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Αντιλήψεις και στάσεις παιδαγωγών δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών για την ένταξη και προσαρμογή των πολιτισμικά διαφερόντων νηπίων πρώιμης Προσχολικής Ηλικίας

Managing diversity in pre-school institutions. Perceptions and practices of educators from public nurseries and the integration and adaptation of culturally diverse children (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Νάκου, Έφη
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 19 Σεπτεμβρίου 2021 [2021-09-19]
  5. Ελληνικά
  6. 128
  7. Βασιλικού, Αικατερίνη
  8. Βασιλικού, Αικατερίνη | Οικονομίδης, Βασίλειος
  9. εθνική-πολιτισμική ετερότητα | national-cultural diversity | διαπολιτισμική αγωγή | intercultural education | διαπολιτισμική επάρκεια-ετοιμότητα | intercultural competence-readiness | παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας | pre-school educators | Δήμος Ιωαννιτών. | Municipality of Ioannina | βρεφονηπιακοί σταθμοί | nurseries
  10. 3
  11. 125
  12. 59
  13. Περιέχει: πίνακες
  14. Οι «άλλοι» μαθητές στο σχολείο: από την αφομοίωση των διαφορών στη «διαπολιτισμική» αναζήτηση / Ασκούνη, Α., & Ανδρούσου Αλ.
    • Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει τις αντιλήψεις, τις στάσεις και τις πρακτικές των παιδαγωγών των βρεφονηπιακών σταθμών, αναφορικά με την εθνική-πολιτισμική ετερογένεια των παιδιών πρώιμης προσχολικής ηλικίας. Ο Δήμος Ιωαννιτών επιλέχθηκε ως μελέτη περίπτωσης γιατί δέχτηκε μεγάλο κύμα μετανάστευσης το 1990 κυρίως από την Αλβανία, ενώ η έλλειψη συναφών ερευνών στην ελληνική βιβλιογραφία ενισχύει την πρωτοτυπία της έρευνας. Στην παρούσα μελέτη για την επίτευξη του διερευνητικού σκοπού επιλέχθηκε η ποιοτική προσέγγιση με εργαλείο συλλογής δεδομένων την ημιδομημένη συνέντευξη. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν δέκα παιδαγωγοί προσχολικής αγωγής και η μέθοδος θεματικής ανάλυσης επιλέχθηκε για την επεξεργασία των ποιοτικών δεδομένων. Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν τους παιδαγωγούς προσχολικής ηλικίας να έχουν θετική αντίληψη για την εθνοπολιτισμική ποικιλομορφία. Ωστόσο, παρά τις θετικές τους αντιλήψεις, στην πράξη φαίνεται ότι διακατέχονται από αρνητικά συναισθήματα όταν αναλαμβάνουν μια πολυπολιτισμική τάξη και οι στάσεις τους δεν συμβάλουν στη μείωση των προκαταλήψεων και της ξενοφοβίας, ενώ με μονοπολιτισμικές, μονογλωσσικές διδακτικές πρακτικές και μεθόδους προσπαθούν να διαχειριστούν την εθνοπολιτισμική ετερότητα, αφού δεν αξιοποιούν στοιχεία της πολιτισμικής ταυτότητας των αλλοεθνών παιδιών, δεν διαφοροποιούν τη διδασκαλία τους σε πολυπολιτισμικές τάξεις. Επιπλέον, όσον αφορά τη διαπολιτισμική αγωγή και εκπαίδευση, οι παιδαγωγοί παρουσιάζουν δυσκολίες ορισμού της και συχνά την συγχέουν με την ενσωμάτωση. Εξίσου ελλιπής εμφανίζεται η διαπολιτισμική τους επάρκεια και ετοιμότητα, η επιμόρφωση και ο βαθμός ικανοποίησης, ενώ τα κύρια αιτήματα τους είναι η ανάγκη επιμόρφωσης, η θέσπιση ενός νομοθετικού πλαισίου και αναλυτικού προγράμματος από την Πολιτεία για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση στους παιδικούς σταθμούς. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δύναται να συνεισφέρουν στον εμπλουτισμό των γνώσεων για τη διαχείριση της εθνοπολιτισμικής ετερότητας στους βρεφονηπιακούς σταθμούς των ΟΤΑ, ταυτόχρονα όμως αναδεικνύουν και τον καίριο ρόλο των παιδαγωγών που αποτελούν τους κύριους φορείς της παιδαγωγικής πράξης.
    • The purpose of this dissertation is to explore the perceptions, attitudes and the practices of nursery educators regarding the ethnocultural heterogeneity of preschool children. The Municipality of Ioannina was chosen as a case study because it received a large wave of immigrants, especially from neighboring Albania, while the lack of similar studies reinforces the significance of this research. In order to achieve the exploratory objective, a qualitative approach was chosen as a data collection tool through semi-structured interviews. The sample of the survey consisted of ten early years educators and the thematic analysis method has been used for the interpretation of the qualitative data. The study's findings show that preschool educators have a positive understanding of ethnocultural diversity. However, despite their positive perceptions, in practice they seem to have negative feelings when they take on a multicultural class and their attitudes do not contribute to reducing prejudice and xenophobia. While with monocultural, monolingual teaching practices and methods they try to manage ethnocultural otherness, since they do not exploit elements of the cultural identity of foreign children, they do not differentiate their teaching in the multicultural classes. In addition, with regard to intercultural education, educators have difficulties in defining it and often confuse it with integration. Equally incomplete is their intercultural competence, readiness and lack of further education; as a result, they show low degree of job satisfaction, while their main demands are the need for training, the establishment of a legislative framework and an analytical program by the State for intercultural education in nurseries. The results of this study may contribute to the enrichment of knowledge on the management of national-cultural diversity in the nurseries of the OTA, but at the same time highlight the crucial role of the educators who are the main actors of the education.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.