Η παιδική λογοτεχνία φαίνεται ότι είναι ένα πρόσφατο σχετικά κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζεται και συχνά καθορίζεται ως προς τον ορισμό, τα είδη αλλά και την αξία της από το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο που τη συναντούμε. Η θέση της στην ελληνική εκπαίδευση και ειδικότερα στο νηπιαγωγείο όπως φαίνεται στα εκάστοτε Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών είναι ρευστή και η αξία της διαφοροποιείται. Αλλά και σε διεθνείς έρευνες βλέπουμε ότι το πώς αντιλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί την παιδική λογοτεχνία και το πώς την αξιοποιούν, συχνά διαφοροποιείται ανάλογα με την κοινωνία στην οποία βρίσκονται τη δεδομένη στιγμή. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να δείξει τις αντιλήψεις και τις πρακτικές των νηπιαγωγών, μιας συγκεκριμένης κοινωνίας, ως προς την αξιοποίηση της παιδική λογοτεχνίας στο νηπιαγωγείο. Δείγμα αποτελούν είκοσι νηπιαγωγοί που εργάζονται σε δημόσια νηπιαγωγεία στο νομό Έβρου. Για τη συλλογή των δεδομένων επιλέχτηκε ως εργαλείο η ημιδομημένη συνέντευξη. Από την ανάλυση των δεδομένων προκύπτει ότι όλοι οι νηπιαγωγοί δεν αντιλαμβάνονται πάντα με το ίδιο τρόπο την παιδική λογοτεχνία. Αν και έχουν ευρεία αντίληψη ως προς τα έργα που εντάσσονται σε αυτή, της αναγνωρίζουν περιορισμένα λογοτεχνικά είδη. Επίσης παρατηρείται έλλειψη σχετικής εξοικείωσης ενώ δηλώνεται από τις ίδιες η ανάγκη τους για επιμόρφωση. Ωστόσο όλες θεωρούν αναγκαία την αξιοποίηση της παιδικής λογοτεχνίας και ως αξία της αντιλαμβάνονται κυρίως την καλλιέργεια του προφορικού λόγου, της φαντασίας, των ηθικών αξιών αλλά και την αποφόρτιση των έντονων συναισθηματικών καταστάσεων των παιδιών. Δεν αποδίδουν αξία στην απόλαυση που προκύπτει από την επαφή με τα έργα και στην καλλιέργεια του γραμματισμού των παιδιών. Επίσης φαίνεται ότι αξιοποιούν την παιδική λογοτεχνία αλλά όχι συχνά ενώ δεν την εντάσσουν στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου. Υποστηρίζουν την προφορική απόδοση των έργων ως καταλληλότερη μέθοδο, αλλά στην πράξη επιλέγουν την ανάγνωση χωρίς να έχουν αντίληψη της αξία της στην καλλιέργεια του γραμματισμού των παιδιών. Επίσης θεωρούν απαραίτητη τη συζήτηση με τα παιδιά και την εφαρμογή της χωρίς να αναγνωρίζουν ιδιαίτερα την αξία της στην καλλιέργεια του κριτικού γραμματισμού. Προκύπτει επίσης ότι υποστηρίζουν τη διαθεματική αξιοποίηση της παιδικής λογοτεχνίας αλλά στην πράξη τη συνδυάζουν με ελάχιστα αντικείμενα. Τα έργα τέλος που υπάρχουν στο νηπιαγωγείο είναι περιορισμένα και αριθμητικά και ως είδη, δεν καλύπτουν τις ανάγκες και δεν επιλέχτηκαν από τις ίδιες τις νηπιαγωγούς ή από κρατική μέριμνα. Επιπλέον φαίνεται ότι δεν βρίσκονται όλα στη διάθεση των παιδιών και αυτά που αξιοποιούνται από τις νηπιαγωγούς επιλέγονται με κριτήριο το θέμα, τις ηθικές αξίες που περιέχουν, την εικονογράφηση και τη γλώσσα.
Children’s literature is a recent social aspect, affected and often regulated by the historical and social frame, regarding its definition, genres and value. The position of children’s literature in the Greek educational system and more specifically in kindergarten, as shown by a variety of detailed Curricula, is not well defined and its value is commonly differentiated. Moreover, as shown by several international studies, the way that teachers perceive children’s literature and how they use it often varies depending on the community they are member of. The objective of the present study is to investigate the perceptions and practices of kindergarten teachers of a specific community regarding the use of children’s literature in kindergarten. The sample for this study was twenty kindergarten teachers that work in public kindergartens in the county of Evros. As a research method the semi-structured interview was chosen. From the result analysis it was extrapolated that kindergarten teachers do not always perceive children’s literature in the same manner. Even though they have a broad understanding in regards to different literature genres, they actually recognize only a small part of them. Furthermore, there is a lack of familiarity with children’s literature, with the participants themselves to state their need for training. All kindergarten teachers consider necessary to utilize children’s literature and they are aware that it has great value for cultivating oral speech, fantasy, and moral values and for decompressing children’s intense emotions. Moreover, they do not attribute the value of children’s literature to the pleasure that children have when they are in contact with the literature plays or to the cultivation of children’s literacy. Although kindergarten teachers participating in the study try to make use of children’s literature, they do not incorporate it that often to the kindergarten-teaching program. They claim that the oral performance of literature plays is the most optimal method, but in reality they choose reading without understanding particularly the actual role it plays in cultivating children’s literacy. Moreover, they consider discussing with children important and they implement a form of discussion without though recognizing the value it has in cultivating children’s critical literacy. From this study we also conclude that kindergarten teachers support the interdisciplinary use of children’s literature, however they combine it only with few objects. Last but not least, the literature plays existing in kindergarten are restricted not only in number but also regarding different genres, whilst they do not cover children’s necessities and they have not been chosen neither by the kindergarten teachers themselves nor by state care. Not all of them are available to children, whereas those that they are actually utilized by the kindergarten teachers are chosen based on their subject, moral values they consist, illustrations and language.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Αντιλήψεις και πρακτικές νηπιαγωγών σχετικά με την αξιοποίηση της παιδικής λογοτεχνίας στο νηπιαγωγείο - Identifier: 145938
Internal display of the 145938 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
