Η αποκλίνουσα συμπεριφορά των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέσα στη σχολική τάξη : αντιλήψεις και στάσεις των εκπαιδευτικών της Λάρισας

  1. MSc thesis
  2. ΣΑΓΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 2007 [2007]
  5. Ελληνικά | Αγγλικά
    • ΠερίληψηΕνώ η αποκλίνουσα συμπεριφορά των εφήβων ως κοινωνικό φαινόμενο ήταν γνωστή ανέκαθεν, μόλις το 19ο αιώνα άρχισε να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα αγωγής (Καναβάκης, 1995). Τα προβλήματα συμπεριφοράς, όμως, απασχολούν σχεδόν καθημερινά τους εκπαιδευτικούς και για το λόγο αυτό έχουν αναδειχθεί σε ένα σημαντικό τομέα της παιδαγωγικής επιστήμης (Χρηστάκης, 2001). Στην παρούσα μελέτη ασχοληθήκαμε με την εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς στο σχολικό περιβάλλον.Σκοπός της έρευνας μας είναι να καταγραφεί η συχνότητα εκδήλωσης μορφών αποκλίνουσας συμπεριφοράς που παρατηρούνται στη σχολική τάξη και να διερευνηθούν οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για τους αιτιολογικούς παράγοντες που την προκαλούν, καθώς και οι αντιδράσεις τους, όταν έρχονται αντιμέτωποι με ανάλογες καταστάσεις. Παράλληλα, ερευνάται αν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην απόδοση αιτιών από τους εκπαιδευτικούς για την αποκλίνουσα συμπεριφορά και στις αντιδράσεις τους. Τα ζητούμενα αυτά εξετάστηκαν σε ένα συμπτωματικό δείγμα 266 εκπαιδευτικών που εργάζονται σε δημόσια Ενιαία Λύκεια της Λάρισας. Για την υλοποίηση των στόχων μας διενεργήθηκε έρευνα. Η συλλογή των δεδομένων από εκπαιδευτικούς της Cευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έγινε με ανώνυμο ερωτηματολόγιο ελεγμένο ως προς την αξιοπιστία και την εγκυρότητά του.Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι:1) η συχνότητα εκδήλωσης αποκλίνουσας συμπεριφοράς από τους μαθητές είναι μέση και χαμηλή (προβλήματα συμπεριφοράς συναντά συχνά το 35,15 % των εκπαιδευτικών, σπάνια το 39, 37 %, δε συναντά ποτέ το 20,92%, ενώ μόνο το 4,56 % συναντά πολύ συχνά προβλήματα συμπεριφοράς μέσα στην τάξη)2) οι απαντήσεις των εκπαιδευτικών φαίνεται ότι διαφοροποιούνται από τα δημογραφικά στοιχεία.3) οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ως βασικότερο παράγοντα που ευθύνεται για την αποκλίνουσα συμπεριφορά του μαθητή τον εκπαιδευτικό (ποσοστό 32,65%), ως δεύτερος αιτιολογικός παράγοντας θεωρείται η οικογένεια με ποσοστό 27,29% και ακολουθούν: το παιδί με ποσοστό 26,94% και το σχολείο με ποσοστό 13,12%. 4) οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί νιώθουν: - άγχος, όταν έρχονται αντιμέτωποι με συμπεριφορικά προβλήματα των μαθητών - συμπάθεια προς τον αποκλίνοντα μαθητή- υποχρέωση να βοηθήσουν το παιδί και έχουν την πρόθεση να το κάνουν πράξη, καθώς θεωρούν ότι τα προβλήματα συμπεριφοράς των μαθητών μπορούν να λυθούν.5) Ως προς το ζήτημα της αντιμετώπισης διαπιστώνεται ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί αισθάνονται ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν την προβληματική συμπεριφορά των μαθητών, στηριζόμενοι μόνο στις δικές τους ικανότητες.6) Τέλος, φαίνεται ότι υπάρχει συσχέτιση της απόδοσης αιτιών της αποκλίνουσας συμπεριφοράς σε συγκεκριμένους παράγοντες με τις συναισθηματικές και γνωστικές αντιδράσεις των εκπαιδευτικών σε αυτού του είδους τις δυσκολίες.
  7. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.