Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και η σύνοδος Φερράρας-Φλωρεντίας(1438-1439).Θεολογική και ιστορική αποτίμηση

  1. MSc thesis
  2. Κατσουλάρη, Παναγιώτα
  3. Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία (ΟΡΘ)
  4. 27 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-27]
  5. Ελληνικά
  6. 189
  7. Ασπρούλης, Νικόλαος
  8. Ασπρούλης, Νικόλαος | Καλαϊτζίδης, Παντελής
  9. Φερράρα | Φλωρεντία | Σύνοδος | Όρος | άγιος Μάρκος ο Ευγενικός | διάλογος | αγάπη | Ορθόδοξη Εκκλησία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
  10. 128
  11. 45
  12. 0
    • Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός (1392-1444) δεσπόζει με τη φυσιογνωμία του στο πρώτο μισό του 15ου αι, καθώς υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες εκκλησιαστικές και θεολογικές προσωπικότητες της εποχής του. Λόγω των θεολογικών του γνώσεων και του κύρους του συμμετείχε ως Μητροπολίτης Εφέσου στη σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας (1438-1439) με σκοπό την ένωση των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης. Τα θέματα τα οποία συζητήθηκαν στη σύνοδο ήταν το ζήτημα της εκπόρευσης του Αγίου Πνεύματος και εκ του Υιού (filioque), το καθαρτήριο πυρ, τα άζυμα και το παπικό πρωτείο. Η ανά χείρας διπλωματική εργασία ασχολείται αρχικά με την παρουσίαση τoυ βίου και του έργου του αγίου Μάρκου μέσα στο πολιτιστικό, θεολογικό και πνευματικό πλαίσιο στο οποίο εκείνος γαλουχήθηκε παράλληλα με τα ποικίλα προβλήματα τα οποία βίωνε η βυζαντινή αυτοκρατορία λίγο πριν την πτώση της στους Οθωμανούς. Την ίδια περίοδο, στη Δύση η εξουσία του Πάπα Ρώμης είχε δεχθεί ισχυρό πλήγμα αμφισβήτησης από τη σύνοδο της Βασιλείας. Η σύγκληση της ενωτικής συνόδου της Φερράρας – Φλωρεντίας φαίνεται ότι υπήρξε ανάγκη, τόσο για τους Δυτικούς, όσο και για τους Ανατολικούς οι οποίοι και αναζητούσαν σανίδα σωτηρίας για την αντιμετώπιση των ποικίλων προκλήσεων. Με το πέρας των συνεδριάσεων και την υπογραφή του ενωτικού Όρου οι εξελίξεις τόσο για την αυτοκρατορία όσο και για την Εκκλησία ήταν ραγδαίες. Ο άγιος Μάρκος δεν θα υπογράψει τον Όρο και η μετέπειτα ανθενωτική ρητορική και στάση του θα τον οδηγήσει σε περιορισμό στη Λήμνο. Η παρουσίαση της συνόδου της Φερράρας – Φλωρεντίας και η στάση του αγίου Μάρκου αναδεικνύουν την επικαιρότητα και τη σημασία και των δύο στη σύγχρονη εποχή. Ειδικότερα, η φυσιογνωμία του αγίου θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους σύγχρονους εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας (ιεράρχες και λαϊκούς θεολόγους). Ο ίδιος τασσόταν σαφώς υπέρ του θεολογικού και οικουμενικού διαλόγου, έχοντας πάντοτε αφετηρία του την αλήθεια, την αγάπη και την αντικειμενικότητα, αφήνοντας κατά μέρος τυχόν a priori προσωπικούς εγωισμούς και δογματικές αγκυλώσεις.
    • Saint Mark of Ephesus (the so called Eugenicus, 1392-1444) dominates with his personality in the first half of the 15th century, as he was one of the most important ecclesiastical and theological personalities of his time. Due to his theological knowledge and authorit he participated as Metropolitan of Ephesus in the meeting of Ferrara - Florence (1438-1439) with the aim of uniting the Churches of East and West. The topics discussed at the council were that the Holy Spirit proceeds both from the Father and the Son (filioque), Purgatory, unleavened bread and papal primacy. This master thesis initially deals with the presentation of the biography and work of St. Mark in the cultural, theological and spiritual context in which he was nurtured in parallel with the various problems experienced by the Byzantine Empire shortly before its fall to the Ottomans. During the same time, the power of the Pope and authority in the West had been severely challenged by the Council in Basileia. The convoking of the union council of Ferrara - Florence seems to have been a necessity, both for the Westerners and for the Easterners who were looking for a lifeline in order to address the emerging challenges. With the end of the proceedings and the signing of the Union Decree, the developments for both the empire and the Church were rapid. Saint Mark will not sign the Decree of Florence and his subsequent anthenotic rhetoric and attitude will lead him to confinement in Lemnos island. The presentation of the Ferrara-Florence council and the attitude of St. Mark highlight the timeliness and importance of both in modern time. In particular, the physiognomy of the saint should be an example to be imitated by the modern official delegates of the Orthodox Church (hierarchs and theologians). He was himself clearly in favor of an open theological and ecumenical dialogue based on truth, love and objectivity away from any a priori personal preconception and dogmatic prejudgment.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.