Οι συχνές αναφορές του Κορανίου στο επιτακτικό καθήκον της διάδοσης του Ισλάμ σε συνδυασμό με το πλήθος αφηγήσεων των Αχαντίθ, όπου προβάλλεται το παράδειγμα του Μωάμεθ ως προς το σχετικό έργο, συνέβαλλαν στη θεώρηση της ιεραποστολής ως βασικού χαρακτηριστικού και αναπόσπαστου τμήματος της ισλαμικής θρησκείας, καθιστώντας παράλληλα κάθε μουσουλμάνο πιστό εν δυνάμει ιεραπόστολο. Το υλικό αυτό αποτελεί χρήσιμο εργαλείο στην προοπτική κάθε ιεραποστόλου, κατευθύνοντάς τον ως προς τους σκοπούς, τις μεθόδους και γενικότερα τον τρόπο άσκησης του έργου του. Τους τελευταίους αιώνες οι ισλαμικές ιεραποστολικές οργανώσεις παρουσιάζουν έντονη δραστηριότητα και αξιοσημείωτα αποτελέσματα παγκοσμίως, σε πιο διευρυμένο πάντως βαθμό στην ασιατική και την αφρικανική ήπειρο. Ως προς τη μεθοδολογία, δεν εντοπίζονται μεταξύ τους σημαντικές αποκλίσεις. Μέσω κυρίως της θρησκευτικής διδασκαλίας, επιδιώκουν αρχικά τη διαμόρφωση ενός πρώτου πυρήνα πιστών, ο οποίος στη συνέχεια πρόκειται να υποστηριχθεί από πλήθος δομών (λατρευτικοί χώροι, εκπαιδευτικά και κοινωνικά ιδρύματα κ.α.), πραγματικότητα που συμβάλλει ταυτοχρόνως στην περαιτέρω προβολή του Ισλάμ. Παράλληλα με το κήρυγμα, οι φορείς ιεραποστολής επιδίδονται στην κατασκευή έργων υποδομής και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο. Σύμμαχό τους κατέστησαν επίσης το διαδίκτυο, αποδεικνύοντας πως το Ισλάμ όχι μόνο δεν αντιτίθεται στις σύγχρονες τεχνικές και τεχνολογίες, αλλά εναρμονίζεται με το πνεύμα της εποχής και εντοπίζει σε αυτή μέσα για την επίτευξη των σκοπών του. Παρότι έμμεση, η σχέση ιεραποστολής, ιερού πολέμου και φαινομένων εξτρεμισμού δεν κατέστη δύσκολο να αναδειχθεί. Όπως φανερώνει η ιστορική διαδρομή του Ισλάμ, δεν αρνήθηκε ποτέ με τρόπο απόλυτο τον εξαναγκασμό σε θέματα πίστης, ενώ οι σύγχρονοι φορείς εξτρεμισμού φαίνεται να προσδίδουν στη δράση τους ιεραποστολικό χαρακτήρα, ταυτίζοντας ταυτόχρονα τους στόχους τους με αυτούς του ιερού πολέμου. Τέλος, θρησκευτική και πολιτική εξάπλωση απετέλεσαν για το Ισλάμ μεγέθη αλληλένδετα, ήδη από τα πρώτα βήματά του. Η επέκταση του κράτους με ρυθμούς ανάλογους κατά περίπτωση σηματοδοτούσε την ισλαμοποίηση του πληθυσμού, ενώ κάθε ιεραποστολικό εγχείρημα δε μπορούσε παρά να εργάζεται για τη συγκρότηση πολιτικών οντοτήτων σύμφωνων προς την ιδανική πολιτεία της Μεδίνας.
Quran’s frequent references to the overwhelming duty of spreading Islam in conjunction with Ahadith’s narratives, in which Muhammad’s missionary activity is presented, led dawah to be considered as a basic feature and integral part of islamic religion, making every Muslim a potential missionary. This information may become a useful tool for any missionary, that directs him to the purposes, methods and generally his way of work. Over the last few centuries, islamic missionary organizations have presented intensive and efficient activity worldwide, on the Asian and African continents to a greater extent. Nο significant deviations can be indicated about their methodology. Through primarily religious instruction, they initially aim to compose a first core of believers, which is then to be supported by a multitude of structures (mosques, educational and social institutions etc.), a fact simultaneously contributing to the further promotion of Islam. Along with preaching, missionary agencies are engaged in the construction of infrastructure projects and the provision of humanitarian assistance, whenever deemed necessary. Their work has also been benefited from the power of the Internet, proving that Islam not only does not oppose modern techniques and technologies, but is also in harmony with the spirit of the time and finds in it the means to achieve its purposes. Although indirect, the relation between mission, holy war and extremism was not difficult to emerge. The history of Islam reveals that it has never denied coercion in matters of faith entirely, while modern extremists seem to give missionary content in their actions and also their goals resemble with those of the holy war. Finally, religious and political expansion has been inherent in Islam since its first steps. The expansion of the state marked the islamization of its new population sooner or later, while each missionary task inevitably worked for the formation of political entities in accordance with the ideal state of Medina.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Το Κάλεσμα στο Ισλάμ: Ο όρος دعوة (dawah), σύγχρονες μορφές και προεκτάσεις της ισλαμικής ιεραποστολικής πρακτικής Περιγραφή: Παπαδοπούλου Ελένη Βαλέρια - Το Κάλεσμα στο Ισλάμ.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: Διπλωματική Εργασία Μέγεθος: 2.7 MB
Το Κάλεσμα στο Ισλάμ: Ο όρος دعوة (dawah), σύγχρονες μορφές και προεκτάσεις της ισλαμικής ιεραποστολικής πρακτικής - Identifier: 95940
Internal display of the 95940 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)