Η συμβολή της θρησκευτικής αγωγής στην ειρήνη και στη συμφιλίωση σε συγκρουσιακές και μετα-συγκρουσιακές κοινωνίες: η περίπτωση της Κύπρου

The contribution of religious education to promote peace and reconciliation in conflict and post-conflict societies: the case of Cyprus (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Ιωάννου, Ανδρούλα
  3. Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία (ΟΡΘ)
  4. 29 Σεπτεμβρίου 2018 [2018-09-29]
  5. Ελληνικά
  6. 167
  7. Καραμούζης, Πολύκαρπος
  8. Καραμούζης, Πολύκαρπος | Κασσελούρη - Χατζηβασιλειάδη, Ελένη
  9. θρησκευτική αγωγή, συγκρουσιακές κοινωνίες, ειρήνη, διδακτικές αρχές, ΤΠΕ | religious education, conflict societies, peace, teaching principles, ICT
  10. 2
  11. 74
  12. 84
  13. 0
  14. Πρακτικά 1ου Συνεδρίου Ανοικτής και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση (27-28 Μαΐου, 2001)
    • Στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες του σύγχρονου κόσμου μας γινόμαστε, δυστυχώς συχνά, μάρτυρες έντονων αντιπαραθέσεων, βιαιοτήτων και αιματηρών συγκρούσεων, οι οποίες οφείλονται σε διαφορές στις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Στην εποχή μας αλλά και στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε η θρησκεία ως δικαιολογία για τα ωμότερα εγκλήματα εις βάρος της ανθρωπότητας. Δεν είναι παράξενο, το ότι πολλοί θεωρούν την ύπαρξη θρησκειών ως αιτία διαχωρισμού των ανθρώπων και δυσμενών διακρίσεων εις βάρος τους. Δεν είναι λίγοι, αυτοί που οραματίζονται κοινωνίες και σχολεία ελεύθερα από τη θρησκεία και διερωτώνται για τον ρόλο της θρησκευτικής εκπαίδευσης στο σύγχρονο σχολείο, το οποίο οφείλει να υποδέχεται και να αντιμετωπίζει ισότιμα το κάθε παιδί ανεξάρτητα από τη θρησκευτική πίστη ή αθρησκία του. Το πρόβλημα είναι εντονότερο σε κοινωνίες οι οποίες ταλανίζονται από συγκρούσεις ή σε άλλες όπου τα τραύματα από διαμάχες είναι ακόμη νωπά. Η θρησκευτική ετερότητα συγκρουόμενων ομάδων, αν δεν υπήρξε η κύρια αιτία της διένεξης, οξύνει ασφαλώς το πρόβλημα και μεγεθύνει την αντιπαράθεση. Πολλές έρευνες, σύγχρονες και παλαιότερες, συνδέουν τη θρησκευτικότητα του ατόμου με την ανάπτυξη προκατάληψης και στερεοτύπων απέναντι σε άτομα και ομάδες με διαφορετική θρησκεία. Στην παρούσα εργασία συζητούνται οι προϋποθέσεις διεξαγωγής της ΘΕ, ώστε να προάγει την ειρήνη και τη συμφιλίωση, ιδιαίτερα σε συγκρουσιακές και μετα-συγκρουσιακές κοινωνίες. Αναπτύσσεται ο προβληματισμός για τη μορφή την οποία θα μπορούσε να έχει το μάθημα της ΘΕ στα σχολεία της Κύπρου και της Ελλάδας στην εποχή μας. Αξιοποιούνται παιδαγωγικές θεωρίες και διδακτικές προσεγγίσεις, οι οποίες αποδείχτηκαν ότι ενισχύουν τη μάθηση, αλλά και οι εκπαιδευτικές δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία της πληροφορίας και της επικοινωνίας, για την αναβάθμιση και τον εμπλουτισμό της ΘΕ. Τέλος, παρουσιάζεται μια πρόταση διδακτικών σεναρίων για μια θεματική ενότητα, η οποία περιλαμβάνεται στα Νέα Προγράμματα Σπουδών για τα Θρησκευτικά, η οποία υλοποιείται με ιστοεξερεύνηση και σχεδιάστηκε με σκοπό την ανάπτυξη της ανοχής και του σεβασμού της θρησκευτικής ετερότητας.
    • Unfortunately, in the multicultural societies of the modern world, we often witness intense confrontations, violent and bloody conflicts, which are due to differences in religious beliefs. Nowadays, as well as in the past, religion was used as an excuse for the worst crimes against humanity. It is not strange that many consider the existence of religions as a reason for separating people and discriminating against them. There are many who envisage societies and schools free of religion, and wonder about the role of religious education in the modern school, which must receive and treat each child equally regardless of their religious beliefs or irreligion. The problem is more pronounced in societies that are rocked by conflicts or in others where the wounds of controversy are still fresh. If the religious diversity of conflicting groups is not the main cause of the conflict, it certainly exacerbates the problem and magnifies the confrontation. Many researches, both in the present and the past, link the individual's religiosity to the development of prejudice and stereotypes towards individuals and groups of different religions. This paper discusses the conditions for the conduct of religious education in order to promote peace and reconciliation, especially in conflict and post-conflict societies. Reflection on the form of the religious education lesson is being made in the today’s schools of Cyprus and Greece. Pedagogical theories and teaching approaches which have been proven to enhance learning and educational opportunities provided by Information and Communication Technology are being used to upgrade and enrich religious education. Finally, a proposal for teaching scenarios for a thematic unit, included in the New Religious Curriculum, is implemented through web-based exploration (webquest) and is designed especially to develop the tolerance and respect of religious diversity.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.