ΠΕΡΙΕΧΕΙ: ΠΙΝΑΚΕΣ, ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ (ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΤΑ).
Οι μηχανισμοί αποζημίωσης των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης αποτελούν διαχρονικά βασικό συστατικό των μεταρρυθμιστικών μέτρων των περισσότερων χωρών διεθνώς, δεδομένου ότι οι δαπάνες για νοσοκομειακές υπηρεσίες συνιστούν το δεύτερο κατά σειρά μέγεθος των συνολικών δαπανών για την υγεία. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, τα Diagnosis Related Groups (DRGs) εισήχθησαν στα υγειονομικά συστήματα των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών, με σκοπό την αντικατάσταση του αναδρομικού τρόπου αποζημίωσης των νοσοκομείων και τη συγκράτηση του σχετικού κόστους. Εκτός, από τα σημαντικά οφέλη που επιφέρουν τα DRGs στη διαφάνεια, στην ορθολογική λειτουργία και στη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, η εφαρμογή τους ταυτόχρονα συνοδεύτηκε και από αρκετά προβλήματα, οδηγώντας σε συνεχείς αναθεωρήσεις. Μία παρόμοια διαδρομή παρατηρήθηκε και στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου η εισαγωγή των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (ΚΕΝ) για την αποζημίωση των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης βάσει της φιλοσοφίας των DRGs αποτέλεσε μια σημαντική μεταρρύθμιση για την περιστολή των δαπανών στο χώρο της υγείας.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αξιολόγηση της αποζημίωσης βάσει ΚΕΝ ενός ελληνικού δημόσιου νοσοκομείου και συγκεκριμένα του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Γεώργιος Παπανικολάου» ως μελέτη περίπτωσης, εστιάζοντας στο προσδιορισμένο μέσο κόστος των ΚΕΝ και στην προσδιορισμένη μέση διάρκεια νοσηλείας (ΜΔΝ) λαμβάνοντας υπόψη την κλινική σοβαρότητα με τη χρήση εργαλείων της στατιστικής ανάλυσης.
Μέσω της ανάλυσης του προσδιοριζόμενου μέσου κόστους ανά ΚΕΝ, προκύπτει ότι στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» οι κωδικοί ΚΕΝ με χαμηλό κόστος εμφανίζουν υψηλές συχνότητες σε αντίθεση με τους κωδικούς ΚΕΝ με υψηλό και μεσαίο κόστος, οι οποίοι εμφανίζουν μικρή συχνότητα, ομοίως συμβαίνει και με την προσδιορισμένη ΜΔΝ. Στην παρούσα μελέτη διαπιστώθηκε ότι υπάρχει ελλιπής αντιστοίχιση ΚΕΝ με το ICD-10, γεγονός που καταδεικνύει την ανάγκη περαιτέρω αναθεώρησης και επικαιροποίησής τους. Επιπροσθέτως, προκύπτει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των κωδικών ΚΕΝ που διαχειρίζεται το νοσοκομείο είναι χαμηλής κλινικής σοβαρότητας. Συμπερασματικά, το προσδιορισμένο μέσο κόστος και η προσδιορισμένη μέση διάρκεια νοσηλείας ανά ΚΕΝ διαφοροποιούνται στατιστικά σημαντικά βάσει της κλινικής σοβαρότητας των παθήσεων, με τα ΚΕΝ τα οποία παρουσιάζουν αυξημένο κόστος να παρουσιάζουν επίσης αυξημένη προσδιορισμένη μέση διάρκεια νοσηλείας και το αντίστροφο.
Λέξεις κλειδιά: ΚΕΝ, DRGs, αποζημίωση νοσοκομείων, μέση διάρκεια νοσηλείας, κόστος, κλινική σοβαρότητα.
Reimbursement mechanisms for healthcare services are a time-consuming component of the reform measures of most countries internationally, as hospital service expenditure is the second largest in terms of total health expenditure. Over the past few years, Diagnosis Related Groups (DRGs) have been introduced into the health systems of most European countries to replace the retroactive way of reimbursing hospitals and restraining relative costs. Despite of the significant benefits of DRGs in the transparency, rational operation and funding of hospitals, their implementation has been accompanied by several problems, leading to constant revisions. A similar path has also been observed in the case of Greece where the introduction of KEN to reimburse health care services based on the DRGs philosophy has been an important reform to reduce health spending.
The aim of the present study is to assessment of reimbursement of KEN in a public Greek hospital in Thessaloniki “George Papanikolaou” as a case study, focusing on determined average cost of KEN and determined average length of stay (ALOS) taking into account the clinical severity, based on the statistical methods of data analysis.
According to the analysis of the determined average cost of KEN, low-cost KENs display high frequencies as opposed to high-cost and medium-cost KENs which display low frequency, while similar are the results related to the determined average length of stay. In addition, the present study found that there is incomplete mapping between KEN and ICD-10, demonstrating the need for further review and update of the system. Furthermore, in “George Papanikolaou” hospital the number of clinical severity of KEN is low. In conclusion, the determined average cost and the determined average length of stay per KEN are statistically significantly different on the basis of the clinical severity of the conditions, with higher cost KENs having an increased length of stay and vice versa.
Key words: KEN, DRGs, hospital reimbursement, average length of stay, cost, clinical severity.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΒΑΣΕΙ ΚΕΝ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ