Εξαγορές και Συγχωνεύσεις στο Ελληνικό Τραπεζικό Κλάδο την τελευταία δεκαετία και οι συνέπειες αυτών στην ενίσχυση της φερεγγυότητας και της αποτελεσματικότητας τους αλλά και επιδράσεις τους στο Ανθρώπινο Δυναμικό των Ελληνικών Τραπεζών

Acquisitions and Mergers in the Greek Banking Sector in the Last Decade and Their Consequences in Enhancing Their Solvency and Effectiveness and Their Impact on the Human Resources of Greek Banks (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Τσαλουχίδης, Χρήστος
  3. Τραπεζική (ΤΡΑ)
  4. 21 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-21]
  5. Ελληνικά
  6. 109
  7. Μπούρας, Χρήστος
  8. Μπούρας, Χρήστος | Παλταγιάν, Γεώργιος
  9. εξαγωρές, συγχωνέυσεις, ανθρωπινο δυναμικό, τράπεζες
  10. 1
  11. 1
  12. 25
  13. Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα
    • Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές είναι ένας παγκόσμιος επιχειρηματικός όρος που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη και την επιβίωση των επιχειρήσεων. Οι συγχωνεύσεις συνεπάγονται τη συνένωση δύο ή περισσότερων επιχειρήσεων για να γίνουν μια μεγάλη επιχείρηση, ενώ οι εξαγορές είναι η εξαγορά ή αγορά μιας μικρής επιχείρησης από μια μεγάλη επιχείρηση που επιδιώκουν και οι δύο την επίτευξη παρόμοιων κινήτρων (Babalola & Ewetade, 2016). Ως εκ τούτου, οι συγχωνεύσεις και εξαγορές αποσκοπούν στην επίτευξη αποδοτικότητας ως προς το κόστος μέσω οικονομιών κλίμακας και στη διαφοροποίηση και επέκταση του φάσματος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων για βελτίωση των επιδόσεων (Soludo, 2004). Οι επιχειρηματικοί συνδυασμοί που μπορούν να λάβουν μορφές συγχωνεύσεων και εξαγορών αποτελούν σημαντικά χαρακτηριστικά των εταιρικών διαρθρωτικών αλλαγών και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξωτερική ανάπτυξη ορισμένων κορυφαίων εταιρειών στον κόσμο. Ο Kay (1993) αναφέρει ότι οι συγχωνεύσεις και εξαγορές συχνά αποτελούν μέρος των στρατηγικών επιλογών που αναμένεται να μετασχηματίσουν τις επιδόσεις των εταιρειών. Η συγχώνευση είναι απλώς η μεταμόρφωση των δύο ανεξάρτητων επιχειρήσεων με διαφορετικά ονόματα σε μία και μόνο επιχειρηματική οντότητα που προκύπτει από τη συμφωνία. Οι συγχωνεύσεις έχουν στην πραγματικότητα την ικανότητα να επιφέρουν συνέργειες. Ενώ στις συγχωνεύσεις, και οι δύο συγχωνευόμενες επιχειρήσεις χάνουν την καταχώρισή τους για να γίνουν μια νέα εταιρεία εξ ολοκλήρου, οι εξαγορές βασίζονται στη διατήρηση της ταυτότητας του πιο ισχυρού οργανισμού. Οι Babalola και Ewetade (2016) επισημαίνουν ότι οι συγχωνεύσεις ή οι εξαγορές, μια προσπάθεια ενοποίησης, είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να καταδειχθεί η επιβίωση του ισχυρότερου, δηλαδή μια μεγαλύτερη, πιο αποτελεσματική, καλύτερα κεφαλαιοποιημένη και πιο εξειδικευμένη βιομηχανία, που αποτελεί μέρος της φυσικής εξέλιξης των επιχειρήσεων. Προωθείται κυρίως από επιχειρηματικά κίνητρα ή / και δυνάμεις της αγοράς και από ρυθμιστικές παρεμβάσεις.Τα τελευταία χρόνια, οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές έχουν γίνει πολύ συνηθισμένες όχι μόνο μεταξύ επιχειρήσεων αλλά και μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Παράγοντες όπως η παγκοσμιοποίηση, η ελευθέρωση, η διεθνοποίηση του ανταγωνισμού και οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν εντείνει αυτή την τάση. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2007-2008 υπονόμευσε τις οικονομίες πολλών χωρών και επιτάχυνε την ενοποίηση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ανάπτυξης κάθε κλάδου. Δύο εταιρείες μαζί είναι πιο πολύτιμες από δύο ξεχωριστές εταιρείες - τουλάχιστον, αυτός είναι ο κύριος λόγος πίσω από τις συγχωνεύσεις και εξαγορές. Επιπλέον, οι οργανισμοί που προκύπτουν γίνονται πιο ισχυροί σε σχέση με τους ανταγωνιστές (Smirnova, 2014). Εκτός από τον αντίκτυπο στις ίδιες τις τράπεζες, οι εξαγορές και συγχωνεύσεις έχουν και αντίκτυπο στην απόδοση των εργαζομένων στα τραπεζικά ιδρύματα. ΟιNaveed et al. (2011) αναφέρουν πως το κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών αυξάνεται χωρίς να υπάρχουν λόγοι οικονομικής απόδοσης που να δικαιολογούν τέτοιες ενέργειες και σε αυτό το πλαίσιο οι περισσότεροι υπάλληλοι του τραπεζικού τομέα θεωρούν τις εξαγορές και συγχωνεύσεις ως απειλή για την εργασία τους, δηλαδή τη διατήρηση της θέσης εργασίας τους, αλλά και παράγοντα που αναστέλλει την υποκίνηση των εργαζομένων. Οι Kangetta και Kirai (2017) αναφέρονται στο χαμηλό ηθικό των εργαζομένων έπειτα από μία εξαγορά / συγχώνευση. Μειωμένη δέσμευση, πνευματική υγεία, ατομική απόδοση και επαγγελματική εξουθένωση αναφέρθηκαν ως συνέπειες εξαγορών και συγχωνεύσεων από την Chung (2014). Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, οι εξαγορές και συγχωνεύσεις καλούν για πιο εξειδικευμένο προσωπικό και έτσι δίνονται περισσότερες δυνατότητες στους εργαζομένους να αυξήσουν τις γνώσεις, ικανότητες και δεξιότητές τους (Gunu & Olabisi, 2016). Ως εκ τούτου, παρουσιάζονται διφορούμενα αποτελέσματα στη διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με τον αντίκτυπο των εξαγορών και των συγχωνεύσεων στην απόδοση των εργαζομένων στα τραπεζικά ιδρύματα.
    • .......
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.