Τραπεζικός Εκτοκισμός

  1. MSc thesis
  2. Κατσή, Αγγελική
  3. Τραπεζική (ΤΡΑ)
  4. 21 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-21]
  5. Ελληνικά
  6. 78
  7. Γκρος, Χρήστος
  8. ΕΚΤΟΚΙΣΜΟΣ | ΑΝΑΤΟΚΙΣΜΟΣ ΔΑΝΕΙΩΝ
  9. 47
  10. 0
  11. Περιέχει πίνακες
    • Η κυριότερη εργασία των πιστωτικών ιδρυμάτων μπορεί να συνοψισθεί στο αξίωμα ότι οι τράπεζες δανείζονται για να δανείσουν. Έτσι, με βάση τον κύκλο του χρήματος στην τράπεζα, όπου το χρήμα εισέρχεται ως χρηματοδότηση του πιστωτικού ιδρύματος -διαμέσου των τραπεζικών καταθέσεων των πελατών της τραπέζης- και εξέρχεται ως χρηματοδότηση της πελατείας της, ήτοι ως δανειοδότηση των πελατών της, επιστρέφει δε κατά την αποπληρωμή των υποχρεώσεων των πιστοληπτών και αποδίδεται από την τράπεζα στους καταθέτες. Τόσο στη μία περίπτωση, όπου η τράπεζα εμφανίζεται ως πιστολήπτρια, όσο και στη δεύτερη, όπου έχει το ρόλο της πιστούχου, εμφανίζεται το φαινόμενο του ανατοκισμού. Δεδομένου όμως ότι η παθολογική εξέλιξη των φαινομένων αυτών παρατηρείται κυρίως στις περιπτώσεις χορήγησης πιστώσεων από τα τραπεζικά ιδρύματα προς δανειολήπτες, το πλαίσιο της παρούσας εισήγησης οριοθετείται περιοριστικά και αναφέρεται τελικά στο πρόβλημα του ανατοκισμού, που προκύπτει στις περιπτώσεις εκείνες, όπου η τράπεζα ως πιστούχος χορηγεί δάνεια προς τους πελάτες της. Ο ανατοκισμός ή εκτοκισμός των τόκων, σύμφωνα με τη νομοθετική διατύπωσή του στο άρθρο 8 παρ.6 του Ν.1083/1980, ήτοι η κεφαλαιοποίηση των καθυστερούμενων τόκων, ένα από τα θεμελιώδη, αλλά παράλληλα και ακανθώδη προβλήματα της σύγχρονης συμβατικής συναλλακτικής οικονομίας, και δη στο πεδίο των τραπεζικών συναλλαγών, αποτελεί αντικείμενο επεξεργασίας του παρόντος εκπονήματος. Το πρόβλημα του ανατοκισμού ανακύπτει όταν οι ίδιοι οι τόκοι, τους οποίους αποφέρει το δανεισθέν κεφάλαιο, αποφέρουν με τη σειρά τους και εκείνοι τόκους, όταν δηλαδή ο οφειλέτης υποχρεούται να καταβάλλει τόκους και για τους μη καταβληθέντες τόκους στο δανειστή. Είναι φανερό λοιπόν, ότι ο ανατοκισμός (τόκος του τόκου) αυξάνει το συνολικό ποσό του οφειλόμενου ποσού κατά επικίνδυνο τρόπο για τον οφειλέτη, οδηγώντας τον πολλές φορές σε κατάσταση υπερχρέωσης. Ωστόσο, η λειτουργία του ανατοκισμού δεν παύει να προσφέρει στα πιστωτικά ιδρύματα μία πρόσθετη αντιπαροχή για το κεφάλαιο που καθυστερείται και αποτελεί ουσιαστική συνεισφορά για την κάλυψη των τόκων, που τα ίδια οφείλουν στους καταθέτες τους. Στην παρούσα μελέτη καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια, ώστε να καταδειχθεί αυτό το κρίσιμο ζήτημα, να καταγραφούν οι απόψεις τις θεωρίες και της νομολογίας και μέσα από την επεξεργασία τους να δοθούν απαντήσεις στα δυσχερή και ακανθώδη ζητήματα του τραπεζικού ανατοκισμού, όπως είναι τα όρια και το επιτρεπτό αυτού.
    • The main work of credit institutions can be summarized in the claim that banks borrow for lending. Accordingly, based on the money cycle in the bank, where the money enters the credit institution's financing - through bank deposits of the bank's customers - and goes out as a financing of its clientele, namely as a loan to its customers, returns on the repayment of the obligations of the clients and is reimbursed by the bank to the depositors. In the first case, where the bank appears as a credit card, and in the second, where it has the role of the borrower, the compounding phenomenon appears. However, given that the pathological development of these phenomena occurs mainly in the case of lending by banks to borrowers, the context of this paper is narrowly defined the context of this paper is narrowly defined and refers to the problem of compound interest, which arises in those cases where the bank as a borrower grants loans to its clients. Compound interest or arrears interest, in accordance with its legal wording in article 8 par.6 of Law 1083/1980, namely the capitalization of arrears of interest, one of the fundamental but parallel and thorny problems of the modern conventional trading economy, and particularly in the field of banking transactions, is being processed in the present work. The problem of compound interest arises when the interest itself, which is borne by the borrowed capital, also yields interest, when the debtor is also obliged to pay interest and the unpaid interest to the lender. It is obvious, therefore, that the compound interest (interest on interest) increases the total amount of the amount owed in a dangerous way to the debtor, often leading him to over-indebtedness. However, the function of compounding does not cease to provide credit institutions with an additional consideration for the capital that is delayed and constitutes a substantial contribution to cover the interest they themselves owe to their depositors. In the present study, a particular effort was made to demonstrate this crucial issue, to capture the views of theories and jurisprudence and to process responses to the difficult and thorny issues of banking compounding, such as the limits and permissible .
  13. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.