Bryman, A. (2017). Μέθοδοι Κοινωνικής έρευνας. Gutenberg
Οι έκτακτες καταστάσεις και οι περιστάσεις που γεννούν έκτακτες ανάγκες, διαθέτουν αδιαμφισβήτητα έναν απρόβλεπτο χαρακτήρα. Το απρόβλεπτο αυτών των περιπτώσεων δημιουργεί απροσδόκητες προκλήσεις στους εργαζομένους που αντιμετωπίζουν αυτές τις περιστάσεις, εν μέσω καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, επιβάλλοντας μια νέα διάσταση στην εκπαίδευσή τους, ακόμη και αν η εκπαίδευση αυτή λαμβάνει χώρα συχνά και εκτεταμένα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναφοράς, η πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για ενήλικες με σκοπό την βελτίωση του τρόπου πρόληψης και αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών, καθίσταται πρώτιστη προτεραιότητα, διαπνεόμενη ωστόσο από διάφορες προκλήσεις.
Η παρούσα έρευνα, κατανοώντας τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του «Εθνικού Μηχανισμού» αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών και των στελεχών των ομάδων του, έθεσε ως βασικό στόχο της, την αναγνώριση και την καταγραφή των θεμελιωδών και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, συνδέοντας ωστόσο την όλη διαδικασία με τρόπο πρωτοποριακό, με την εκπαίδευση ενηλίκων. Ειδικότερα, στα πλαίσια της έρευνας χρησιμοποιήθηκε ποιοτική μεθοδολογία, με σκοπό την ερμηνευτική προσέγγιση των απόψεων των στελεχών ομάδων αντιμετώπισης κρίσεων. Ως προς τον τρόπο διεξαγωγής της μελέτης, πραγματοποιήθηκαν 2 ημιδομημένες ομαδικές συνεντεύξεις με 7 συμμετέχοντες έκαστη και 2 ατομικές συνεντεύξεις. Πραγματώθηκε θεματική ανάλυση, αναγνωρίζοντας, οργανώνοντας και κατανοώντας επαναλαμβανόμενα μοτίβα δεδομένων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν πως τα μετέχοντα στελέχη των οργανισμών στην έρευνα, έκριναν μεγίστης σημασίας την επιμόρφωσή τους, ιδίως όταν η επιμόρφωση αυτή επικεντρώνεται στις δεξιότητές τους, τις συνυφασμένες με το είδος της εργασίας τους. Ωστόσο, η απουσία πρακτικής άσκησης από αυτές τις επιμορφώσεις, σύμφωνα και με τις δοθείσες απαντήσεις, αποσυνδέει τη θεωρία από την πράξη, γεγονός επιβαρυντικό για την απόκτηση επιπρόσθετων γνώσεων, που εν τέλει αποτελεί και τον αυτοσκοπό μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ως προς τα χαρακτηριστικά των στελεχών που συμμετέχουν σε αυτές τις ομάδες, αυτά ταυτίζονται με τις εκπαιδευτικές ανάγκες των συμμετεχόντων. Τα σημαντικότερα εξ αυτών των χαρακτηριστικών περιλαμβάνουν την ομαδική εργασία και τις δεξιότητες επικοινωνιακού και ψυχοκινητικού χαρακτήρα. Το δε βασικότερο συμπέρασμα στο οποίο ωθήθηκε η παρούσα έρευνα, αποτελεί η ανάδυση της αναγκαιότητας του εμπλουτισμού των προγραμμάτων που απευθύνονται στα στελέχη των οργανισμών αντιμετώπισης κρίσεων και έκτακτων αναγκών, με περισσότερα μαθήματα ποικίλων επιστημονικών αντικειμένων και με την παρουσία ενός συνόλου ατομικών, διαπροσωπικών και ομαδικών δεξιοτήτων.
Emergencies crisis, undoubtedly have an unpredictable character, which in fact is a further challenge in adult educational programs implementation. The unpredictability of these cases can create unexpected challenges, in the midst of emergencies, even if employees training is frequent and extensive.
Therefore, the research set as its main goal, the identification of the fundamental and special attributes of the “National Mechanism” team members of the but also their connection with adult education.
The research used qualitative methodology, in order to interpret the views of the crisis management team employees. Regarding the research method, 2 semi-structured group interviews were conducted with 7 participants each and 2 individual interviews. Thus, a thematic analysis was performed, which identified, organized and understood repetitive data patterns.
According to the results, participants considered their training to be of utmost importance, regarding important elements and skills related to of their work. However, the absence of internships from these trainings has as a direct consequence the disconnection of theory and practice, a fact that is aggravating if they ultimately seek additional knowledge through their education.
Regarding the attributes of the members participating in these teams, these are identified with the participants educational needs. The most important of these attributes include teamwork and communication and psychomotor skills.
In conclusion, arises the need to enrich the programs of various scientific subjects with more courses which should be combined with the presence of a set of individual, interpersonal and group skills.